"Najwyższym objawieniem jest cisza" (Lao-Tse, VI w.). "Lao-Tao jest najpiękniejszym kościołem w Druskiennikach."
Mikalojus Konstantinas Čiurlionis uwielbiał słuchać starego kościoła w Druskiennikach (zbudowanego w 1844r.), spalony podczas I wojny światowej). Według Jadwigi Čiurlionytė, często podziwiał bicie dzwonów Marcelė Jokūbienė, zarejestrowane i zachowane w jego Preludium Fis-dur.
Dwa stare dzwony zostały przywiezione do Druskiennik w 1845 r. z grodzieńskiego klasztoru karmelitów bazylianów, który został zamknięty przez władze rosyjskie w tym samym roku. Świadczy o tym herb zakonu karmelitów, wytłoczony na jednym z dzwonów, przedstawiający stylizowaną górę, krzyż i trzy gwiazdy. Uważa się, że większy dzwon został odlany w Wilnie w 1757 r., a mniejszy w Królewcu.
W 1915 r., na polecenie władz rosyjskich, oba dzwony zostały wysłane w głąb Imperium, aby Niemcy nie wykorzystywali stopu w przemyśle wojennym. Dzwony trafiły do Moskwy, a następnie dalej na wschód do miasta Szuja (obwód Iwanowski), gdzie ślad po nich zaginął.
Dziś, nowe dzwony kościoła św. Cztery dzwony na wieży nowego kościoła Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej biją w zupełnie inny sposób. Na pierwszym dzwonie widnieje stary alfabet cyrylicy "Rоку Божије" ("Czas Boga"), ale barokowe zdobienia wskazują, że dzwon nie został odlany w Rosji, ale w Rzeczypospolitej Obojga Narodów - na zachodniej Ukrainie lub na wschodnich ziemiach dawnego państwa litewskiego. Przypuszcza się, że dzwon trafił do Druskiennik, będących wówczas częścią Rzeczypospolitej, w czasie I wojny światowej. Pozostałe dwa dzwony wieży zostały odlane w międzywojennej Polsce. Trzeci dzwon, odlany w Pustelniku w 1922 r. i poświęcony św. Kazimierzowi, nosi napis w języku polskim: "Święty Kazimierzu, módl się za nami". Czwarty dzwon został odlany w 1930 r. podczas konsekracji nowego kościoła i jest poświęcony proboszczowi, który go zbudował, Bolesławowi Waleyce, rozstrzelanemu przez Niemców w Grodnie w 1942 r.
