Wystawa ta jest wynikiem badań artystki nad ekspresją ceramiki w formie rzeźbiarskiej jako potencjału do przekazywania zmysłów. W swoich pracach artystka poszukuje sposobów na zastąpienie wizualnego dystansu fizycznym kontaktem z obiektem. Koncentruje się na dotyku, umożliwiając odkrycie "drugiej warstwy" obiektu, jego prawdziwego, ukrytego znaczenia, ponieważ obserwacja bez dotykania wskazuje tylko na zewnętrzną powierzchnię skorupy. Grupa prezentowanych obiektów przestrzennych to "ilustracje ceramiczne" wykonane z gliny kamionkowej i kordierytu, wypalane alternatywnymi technikami ceramicznymi. Nieprzezroczysta, wrażliwa termicznie powierzchnia ceramiki jest punktem wyjścia do zaangażowania widza. Ten intymny kontakt, bezpośredni dialog i przekazywanie ciepła ludzkich rąk ujawniają to, co zwykle jest ukryte.