"Używam zasady kontrastu do tworzenia kolaży. Używam różnych narzędzi artystycznych, aby spróbować połączyć różne rzeczy, stworzyć kompozycję z elementów, które na pierwszy rzut oka nie wydają się do siebie pasować. W ten sposób powstaje prowokacyjne spotkanie różnych (sprzecznych) rzeczy, zaproszenie do znalezienia tego, co mają ze sobą wspólnego, jak do siebie pasują i co je łączy. Podążając za tą ideą, w swoich kolażach staram się zestawiać rysunki dziecięcych ubrań i sprzętu wojskowego, mechanicznych zabawek i militarystycznej mechaniki, szukam połączenia między różnymi geometrycznymi kształtami, kolorami i fakturami.
Wizualny wymiar wystawy opiera się na podstawowych zasadach sztuki modernistycznej, w szczególności na konstruktywistycznej estetyce Bauhausu. W kolażach łączę stylizowane detale form geometrycznych, dążę do konstruktywnej kompozycji architektonicznej, podkreślam mechaniczny, techniczny charakter obiektów.
Wysuwając na pierwszy plan pierwotną ideę obiektu, schemat, rysunek, paradoksalnie ujawniają się parametry życia i śmierci (kontrasty). Każdy rysunek działa jako rodzaj modelu, uogólniającego obrazu, diagramu z potencjałem stania się realnym obiektem. W procesie realizacji obiektu to, co abstrakcyjne, materializuje się i staje się realną rzeczą stworzoną przez człowieka. W przestrzeni kolażu staram się zwizualizować ukrytą semantykę rysunków, które jeszcze się nie zmaterializowały. Każdy rysunek, gdy osiągnie stadium materialnego obiektu, może służyć życiu i człowieczeństwu, ale może też stać się narzędziem niszczenia życia.
Celem mojego projektu jest znalezienie, w obliczu dzisiejszej skomplikowanej sytuacji geopolitycznej, formy artystycznej, która pozwoliłaby nam dyskutować na aktualne tematy, zastanowić się nad wartościami takimi jak tolerancja, zrozumienie innych kultur, pokój i wolność oraz tworzenie dla życia i harmonii."