Na przestrzeni dziesięcioleci ogrody kolektywne stały się zjawiskiem mocno zakorzenionym w naszej świadomości społecznej. Niegdyś zakładane na jałowych ziemiach rozpadających się wsi, dawnych poligonów czy kołchozów, ogrody flirtują dziś z podmiejskim stylem życia lub odradzają się w innych formach, takich jak inicjatywy społeczne. Związek z tym dziwnym, pozornie znajdującym się pomiędzy miejscem był przedmiotem refleksji autorów z różnych dziedzin: artystów, artystów współczesnych, architektów, fotografów, prezenterów telewizyjnych i pisarzy. Poprzez prace i materiały archiwalne, wystawa prezentuje wizje i sprzeczności ogrodów kolektywnych: wyzwania stawiane przez infrastrukturę, różnorodność domków ogrodowych, awanturnictwo ogrodników i ciągłe utrzymywanie ogrodów, które mogą być zarówno uwikłane, jak i wyzwalające w tym samym czasie.