Jednoaktowy balet do utworu Bizeta R. Carmen Suite"

Falliczny wizerunek Carmen pobudza wyobraźnię artystów ze wszystkich dziedzin życia od ponad stu lat. Dziękujemy za to Prosperowi Mérimée: trzecia część jego opowiadania "Carmen" zainspirowała również Henriego Meilhaca i Ludovica Halévy'ego, autorów libretta opery Georges'a Bizeta. Chociaż premiera opery w Paryżu w 1985 roku zakończyła się fiaskiem, przyniosła kompozytorowi wieczną sławę, a namiętne melodie Carmen są znane publiczności wszystkich pokoleń. Żyją w wielu formach, od produkcji teatralnych po występy koncertowe, od transkrypcji na różne instrumenty po dzwonki do telefonów komórkowych.

Panevėžys nie jest wyjątkiem - historia nemezis Carmen jest pikantną przyprawą w repertuarze miejskiego Teatru Muzycznego, słynącego z operetek. Carmen Marii Simony Šimulynaitė z Bałtyckiego Teatru Baletu, na podstawie G. Bizeta-R. Jednoaktowy balet na czterech tancerzy i hologramy, stworzony przez M. S. Šimulynaitė, reżyserkę Suity Carmen G. Bizeta, jest pierwszą wersją inscenizacji tego dzieła, w której technologia zajmuje szczególne miejsce: do dramaturgii spektaklu dołączają hologramowe projekcje wideo niczym odrębna postać.

"Rola Carmen to marzenie każdej baletnicy" - mówi reżyserka i choreografka M. S. Šimulynaitė, która główną rolę baletu powierzyła Evelinie Fokinie. W kochanków Carmen i inne postacie wcieli się trzech tancerzy - Pijus Ožalas (Don José), Simonas Laukaitis (toreador Escamillo) i Danielius Voinov (żołnierz, wróżbita, gilotyna) - a tak rekordowo mały balet jest wyjątkowy nie tylko na Litwie, ale i na całym świecie.

Nie jest to pierwszy raz, kiedy choreograf i reżyser łączą taniec z holograficznymi projekcjami wideo, a widzowie współczesnego spektaklu baletowego "Armia samotności" również mogli zobaczyć to spektakularne widowisko, z wykonawcami tańczącymi do muzyki Bjork. Ten najnowszy eksperyment artystki spotkał się z dużym zainteresowaniem. Carmen to kolejna próba połączenia różnych form sztuki, zapraszająca widzów do potężnego i wielowymiarowego spektaklu.

W spektaklu wykorzystano legendarne nagranie Sauliausa Sondeckisa i Litewskiej Orkiestry Kameralnej.