"Zapach gotowania mamy. Ciche chrapanie taty, które wciąż słychać we wszystkich
pokojach. Nieustanne chlipanie mojej siostry. Zapach czystego prania. Głośne granie dziadkowego radia. Opowieści babci podczas przeglądania rodzinnych albumów ze zdjęciami. Zabawne przyjęcia urodzinowe, na których musiał być tort i szampan dla dzieci. Śnieżki wetknięte za bieliznę. Szczotka do włosów zamiast mikrofonu na koncercie w salonie.
Szminka i naszyjniki mamy...''
To tylko niewielka część wspomnień zawartych w słowie DOM. Każdy z nas odczuwa i postrzega dom inaczej, ale wszyscy wiemy, że DOM to znacznie więcej niż tylko miejsce do życia. To miejsce, w którym czujemy się bezpieczni, kochani i spokojni. Ale co dzieje się z tymi, dla których dom nie wywołuje takich uczuć? Co dzieje się z tymi, którzy nie znajdują domu na całe swoje życie? I to nie tego fizycznego, ale tego wewnętrznego, którego zbudowanie zajmuje czasem całe życie.
Sztuka opowiada historię trójki nastolatków dorastających w sierocińcu, którzy wkrótce osiągną pełnoletność i będą musieli wyprowadzić się na swoje. Ale ku rozczarowaniu wszystkich, pracownik socjalny przekazuje im wiadomość - wkrótce pojawi się nowy mieszkaniec. Sceny domowe przeplatają się z życiem tych, którzy już opuścili sierociniec. Spektakl oparty na prawdziwych historiach, bazujący na doświadczeniach dramatopisarki Karoliny Urbone z pracy w domu dziecka, opowiada o darze naturalnej miłości i niekończącej się podróży do własnego DOMU.