Prace Almyry Weigel obejmują szeroki zakres tematów: od kwestii informacji, pamięci i ekologii, po wewnętrzny niepokój jednostki, kiedy w ciszy zadajemy sobie pytanie "czy jestem tym, kim jestem"? Dla samej artystki nie jest to pusty frazes. "Musimy zadać sobie to pytanie, poświęcić czas na myślenie, aby obfitość i różnorodność informacji nie doprowadziła nas do wewnętrznego zamieszania. Jestem artystką, która zaskakuje i zastanawia się nad swoim otoczeniem, która obejmuje wszystkie strony życia i która wierzy, że jasna strona jest silniejsza niż ciemna" - mówi artystka. Ważną cechą prac Almyry Weigel jest zachowanie ich tekstylnego charakteru. Pracuje z materiałami własnego autorstwa, eksperymentując z materią, która może łatwo zmienić swój stan - papier, plastik, silikon, kawa, przyprawy, klej. Odkryła innowacyjne sposoby kształtowania powierzchni. Należą do nich unikalna technika "gorącego kleju", "nić gazetowa" i duże formy rzeźbiarskie uformowane z papieru drukarskiego. Ręczna praca, ciągły proces poszukiwań i nieoczekiwane kształty, uzyskiwane poprzez łączenie i recykling, nabrały w twórczości Almyry Weigel znaczenia konceptualnej działalności artystycznej. Świadoma kruchości wszystkich rzeczy, artystka nie dąży do wieczności swoich prac. Niektóre z prac na tej wystawie zostaną zniszczone po jej zakończeniu. Akcja nie będzie miała charakteru publicznego. O wystawach, które już miały miejsce na tej wystawie, przypomina kolumna z prochami poprzednich instalacji. W rzeczywistości artysta zdaje się pytać: "Czy jesteśmy tym, kim jesteśmy i czym będziemy?". Prace Almyry Weigel to intrygujące połączenie czułości i radykalizmu. To także trafny portret współczesnego świata, który tęskni za dobrem i pięknem, ale nieustannie coś niszczy.