Major Hall

Artysta
MARK LEIGHTON (gitara, Wielka Brytania)

Program:
Johann Sebastian Bach - Preludium, Fuga i Allegro Es-dur, BWV 998
Giulio Regondi - Nokturn "Rêverie" ("Sny")

Mark Leighton - "White Nights Suite": "White Nights" i "Luftschloss" ("Castle of the Air")
Toru Takemitsu - "Equinox" ("Równonoc")
Francisco Tarrega - "Capricho Arabe" ("Kaprys arabski")
Francisco Tarrega - "Recuerdos" ("Memories")
Alexandre Tansman - "Piece en forme Passacaglia" ("Utwór w formie passacaglii")

Młody wirtuoz gitary klasycznej Mark Leighton osiem lat temu ukończył z wyróżnieniem Royal Northern College of Music, gdzie uczył go międzynarodowej sławy gitarzysta Craig Ogden. Na drugim roku studiów Leighton założył Quartic Guitar Quartet, który koncentruje się na innowacyjnych aranżacjach znanych lub rzadko słyszanych utworów muzycznych.

Młody gitarzysta otrzymał niedawno pierwszą nagrodę w konkursie gitarowym Gordona Crosskeya, a rok wcześniej zdobył Grand Prix w konkursie Premio Scarlatti w Wilnie.

Przedstawia swój program w następujący sposób: "Moja Suita Białych Nocy została napisana jako reakcja na opowiadanie Fiodora Dostojewskiego 'Białe Noce'. Akcja rozgrywa się w letnie noce, a główny bohater, Marzyciel, czuje się samotny, ale niespodziewanie zakochuje się w młodej Anastazji. Miłość ta jest jednak nieodwzajemniona, gdyż bohaterka czeka na powrót ukochanego. Suita White Nights opowiada historię z perspektywy czytelnika i zawiera dwa motywy muzyczne: jeden dla Marzyciela i jeden dla Anastazji. "The Castle of the Air" to krótszy utwór, który stara się przekazać światopogląd Marzyciela: przesadnie romantyczną interakcję z otoczeniem i personifikację wielu nieożywionych przedmiotów, z którymi spotykamy się na co dzień. Equinox Toru Takemitsu jest prawdopodobnie najbardziej abstrakcyjnym utworem w tym programie. Jego ogólna harmonia i podejście kompozytorskie są nieco oddalone od zachodniej tradycji klasycznej. Trudniej jest słuchać go bez świadomości, że istnieją pewne koncepcje muzyczne, które na początku mogą wydawać się nie do przyjęcia. Tak więc moja rada dla słuchacza: spróbuj pozwolić sobie na bierne doświadczanie nut i kolorów. Jeśli włączysz wyobraźnię, możesz nagle zdać sobie sprawę, w jakim świecie się znajdujesz. Kiedy gram, widzę malowniczy japoński ogród: duży staw, kamienie, most, mnóstwo kwiatów i drzew. Spaceruję po ogrodzie podczas odtwarzania utworu i obserwuję, jak światło zmienia perspektywę każdego obiektu."