Koniec XIX i początek XX wieku to okres nieustających rewolucji. Świat się zmieniał, pojawiały się nowe realia, które nie mieściły się już w starych dogmatach, a język muzyki nie mógł pozostać bez wpływu.

Język ten musiał się zmienić, choć nikt nie mógł z góry przewidzieć, jak to się stanie. Walka z ograniczeniami przerodziła się w walkę z dojrzewającymi od wieków kanonami muzyki europejskiej. Obalanie tradycyjnego kontrapunktu, harmonii i melodii stało się nie tylko modne, ale wręcz obowiązkowe, by zostać uznanym za "nowoczesnego" kompozytora.

Zdolność do obalania nie oznacza zdolności do tworzenia, zwłaszcza gdy roszczeniem jest stworzenie czegoś zupełnie nowego. Geniusze, których nie było zbyt wielu, uderzali w ścianę muzycznego kanonu i burzyli go. Miernoty, których zawsze było więcej, parły naprzód, korzystając z tolerancyjnego podejścia do "wolności twórczej" i "innowacji". Tradycyjne harmonie, które w naturalny sposób wyrażają ludzkie emocje, z trudem przebijały się przez góry śmieci produkowanych zarówno przez utalentowanych "eksperymentatorów", jak i pozbawionych talentu muzyków - "wolnych artystów".Jak zauważa muzykolog Viktoras Gerulaitis, "Europa potrzebowała tysiącleci, by uformować muzyczną harmonię, trzystu lat, by rozkwitła i zaledwie pięćdziesięciu, by ją zniszczyć."

Jednak chaos jest często tylko warunkiem wstępnym dla pojawienia się nowego porządku. Ludzka natura nie znika pośród technologicznych wynalazków, podobnie jak potrzeba harmonii dźwięku. Musiały one przetrwać w muzyce XX wieku i tak się stało, nie tylko ze stratami, ale także z odkryciami.

Aby zagłębić się w ten temat z Viktorasem Gerulaitisem, posłuchać muzycznych świadectw tego dramatycznego okresu, a może nawet podyskutować o tych aktualnych do dziś zagadnieniach, zapraszamy do nowego projektu Klubu Magii Muzyki "Zachowane harmonie w XX wieku".  

Koniec XIX i początek XX wieku to okres nieustających rewolucji. Świat się zmieniał, pojawiały się nowe realia, które nie mieściły się już w starych dogmatach, a język muzyki nie mógł pozostać bez wpływu. 

STARE SPOTKANIA:

Próby zniszczenia klasycznej harmonii | F. List, R. Wagner, K. Debussy - 7 maja.

Kryzys harmonii | A. Schonberg, A. Berg, A. Webern - 28 maja

Powrót harmonii | I. Strawiński i neoklasycyzm - 18 czerwca

Odzyskanie harmonii | I. Strawiński i neoklasycyzm - 18 czerwca

Wznowienie jesienią.

Powrót harmonii | I. Strawiński i neoklasycyzm - 18 czerwca

.