Zimny, szary beton i dokładnie takie samo niebo, na którym czasami, tylko czasami, widzieliśmy słońce. Wielu z nas błąkało się po ulicach, nie chcąc wracać do domu, nawet po zmroku. Błąkając się wśród betonowych domów, gdzie każdy kąt jest swój, każda twarz jest znajoma, już tak boleśnie widziana i zmęczona.

Wieczorami muzyka, której nie usłyszysz nigdzie indziej na świecie - a jeśli usłyszysz, wrócisz myślami do tych ciepłych letnich wieczorów. Ta kultura uliczna z własnymi zasadami, własnymi grami, gdzie dzień po dniu rozrzucamy nie tylko rzeczy, ale także kawałki siebie. A teraz, gdy dorastaliśmy chodząc dokładnie tymi samymi ulicami dzielnicy, możemy je z powrotem pozbierać. Co każdy z nas nosi ze sobą, dzień po dniu, a czasem, krok po kroku, gubi?"

W przestrzeniach pojawi się muzyka i nagrania, które będzie można usłyszeć z budynków na ulicy, aby mogły one ucieleśnić swoje własne historie. Być może każdy z nich skrywa jakąś tajemnicę i wie, gdzie może znajdować się rzecz, której wszyscy szukają? Może to rzeźba łabędzia na dziedzińcu, metalowe rury lub spadające owoce z toreb na zakupy, które przemówią i powiedzą, gdzie iść dalej. Wszystko, co musisz zrobić, to wspiąć się po schodach i iść w górę.

Projektant kostiumów: Paulius Večeris