W 1990 roku sonda kosmiczna Voyager 1 wykonała zdjęcie planety Ziemia z odległości 6 miliardów kilometrów, najdalszego punktu, z jakiego kiedykolwiek sfotografowano naszą planetę. Obraz ten, zwany Pale Blue Dot, pokazał, że planetę Ziemię, wszystkie jej szczegóły, wszystko, co jest nam drogie, wszystko, co możemy i nie możemy wyjaśnić, można zredukować do pojedynczego piksela. Ziemia stała się niemal niewidoczna w galaktyce. W galaktyce znacznie większej i bardziej niezrozumiałej niż Ziemia. Wystawa Dana Hermoueta bierze swoją nazwę od wspomnianej fotografii, ale przekazuje inny obraz bladoniebieskich kropek. Te nowe obrazy, które powiększają niewidzialne światy naszej rzeczywistości, powstają poprzez połączenie różnych technik druku analogowego. Bladoniebieskie kropki Dana stają się kontrapunktem dla fotografii wykonanej w 1990 roku, ujawniając się jako powiększona kompozycja pojedynczego punktu wybranego z obrazu, przekształconego w konstelację. Powolny proces twórczy i gra surowców pozwalają na wyłonienie się pewnych cech niebieskich kropek, jednocześnie ukrywając szersze aspekty historii w abstrakcyjnych, ale rozpoznawalnych szczegółach. Zadrapania, pył, ślady materiałów w tych galaktykach; jak wszechświaty łączą się i reagują razem, istniejąc jako planety i gwiazdy. Zamiast redukować jeden świat do pojedynczego piksela, tutaj szczegóły są powiększone. Galerie Užupis Art Incubator (Užupio g. 2A, Wilno) będą otwarte do 13 września.