W 2020 r. na Białorusi doszło do największych jak dotąd protestów przeciwko rządowi. Protestujący spotkali się z przemocą i restrykcjami, a wielu z nich otrzymało drakońskie wyroki więzienia. Zapanował niebezpieczny klimat, który miał na celu zduszenie aktywizmu politycznego w zarodku. Dla "Kto, jeśli nie my? The Fight for Democracy in Belarus" Juliane Tutein przez trzy lata filmowała i prowadziła badania w kraju, który nie doczekał się zmiany elit wraz z rzekomą niepodległością w 1991 roku. Odkryła głównie kobiety na czele odważnych protestujących. Ten portret poświęcony jest trzem z nich: Ninie Bagińskiej, po siedemdziesiątce, aktywnej w walce o otwartą Białoruś od lat 80-tych, Tatsyanie "Tanya" Hatsura-Yavorskaya, założycielce festiwalu filmów o prawach człowieka "Watch Docs", oraz Daryi Rublevskiej, najmłodszej w wieku 22 lat, która pracuje dla centrum praw człowieka "Viasna" założonego przez laureata Pokojowej Nagrody Nobla Alesia Bialackiego.