W 2002 r. ukazał się 20. i ostatni tom Słownika języka litewskiego, kończący największe dzieło litewskiego językoznawstwa XX wieku, którego tekst został napisany i zredagowany przez kilka pokoleń językoznawców, ponad 70 słowotwórców, 23 redaktorów i tysiące zbieraczy słów. Słownik liczy 22 000 stron, ponad 11 milionów słów, około 236 000 haseł leksykograficznych. Pisany przez ponad 100 lat na podstawie kartoteki 5 milionów ulotek. Jest skarbnicą różnorodnej leksyki, obejmującą około 1000 źródeł. Pierwszy tom Słownika, zapoczątkowany przez Kazimierasa Bugę, ukazał się w 1924 roku. Od III tomu w 1956 r. zmieniono instrukcję pisania Słownika; pierwsze dwa tomy zostały ukryte w specjalnym funduszu. Od 1956 r. tomy ukazywały się co 3-4-5 lat. Ostatni tom XX został opublikowany w 2002 r., a jego redaktorem naczelnym był prof. Vytautas Vitkauskas. Dwadzieścia tomów słownika obejmuje leksykon pisanego języka litewskiego od 1547 do 2001 roku oraz leksykon języka żywego (dialektów), gromadzony od 1902 roku. Jest to bezcenne dziedzictwo naszego języka, zachowujące pamięć i kulturę narodu.