Pickvibe
Litewska Państwowa Orkiestra Symfoniczna
Konduktor Gintaras Rinkevičius
Na uroczyste otwarcie 36. sezonu koncertowego Litewska Państwowa Orkiestra Symfoniczna pod dyrekcją dyrektora artystycznego i głównego koncertmistrza Orkiestry Republiki Litewskiej. Orkiestry Symfonicznej Litewskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej, która będzie gospodarzem sezonowego koncertu Orkiestry, poświęconego muzyce i historii muzyki Republiki Czeskiej, wybrała jedno z najsłynniejszych dzieł austriackiego geniusza muzycznego Gustava Mahlera (1860-1911) - II Symfonię, znaną również jako Symfonia "Zmartwychwstanie". Wśród dziesięciu symfonii Mahlera i "Pieśni o ziemi", II zajmuje wyjątkowe miejsce - otwiera grupę dzieł wokalnych kompozytora i kieruje gatunek w stronę nowych poszukiwań. Symfonia jest monumentalnym pięcioczęściowym cyklem na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestrę. Większość jej poetyckich tekstów opiera się na wersetach z niemieckiego zbioru pieśni ludowych The Boy's Wonderful Horn, podczas gdy finał symfonii oparty jest na tekście hymnu "Zmartwychwstanie" niemieckiego poety Friedricha Gottlieba Klopstocka, wraz z własnymi wersetami kompozytora. Utwór znany jest również jako Symfonia "Zmartwychwstania". Jednak ani w II Symfonii, ani w innych symfoniach wokalnych Mahler nie podąża za programem literackim: akcja muzyczna rozwija się nie w oparciu o fabułę, ale w oparciu o logikę symfoniczną.
 
W II Symfonii kompozytor twierdził, że kontynuuje idee I Symfonii (o czym świadczą reminiscencje tych tematów muzycznych w pierwszej części), ale jednocześnie II Symfonia jest także tragiczną antytezą I Symfonii. Tam bohater był pełen wigoru i młodzieńczego zapału, tutaj dręczą go pytania o sens życia i inne filozoficzne kwestie. Fatalne pytania o życie i śmierć znajdują swoją odpowiedź w finale II Symfonii, zakrojonym na szeroką skalę wokalno-instrumentalnym fresku - kulminacji całego muzycznego procesu. To z kolei symfonia w symfonii, w której zasadniczo przeplatają się trzy kontrastujące ze sobą sfery emocjonalne, z tematami związanymi z obrazami śmierci, cierpienia i wędrówki człowieka oraz symboliką zmartwychwstania. Odpowiedź na odwieczne pytania zostaje proroczo odnaleziona: "Umrę, aby żyć" ("Sterben werd ich um zu leben").
 
Symfonia w symfonii.