"Moim obszarem zainteresowań są procesy, dlatego wybieram tytuły do sprzedaży tantiem z końcówką -ėjimas. "MOVING" odnosi się do ruchu w jakimś kierunku. Proces wychowania opiera się na powtarzaniu danego przykładu, innymi słowy, na zjawisku "podążania śladami rodziców", dlatego wybrałem obuwie jako narrację symbolicznego znaczenia odcisku stopy. Same eksponaty nie są dla mnie tak ważne, jak tytuły i krótkie spostrzeżenia, poprzez które staram się przekazać widzom dowolnie interpretowane zjawiska. Pozostawiam odwiedzającym dużą swobodę w wyobrażaniu sobie subtelności edukacji pokolenia X, pokolenia, w którym dorastałem, poprzez kwestionowanie znaczenia przemocy jako narzędzia edukacyjnego. Dostrzegam zmiany i chwytam ich dzisiejszy wyraz. Nie narzucam nikomu swojej opinii i nie potępiam ani nie osądzam w kategoriach tego, co było lepsze lub co jest lepsze teraz. Dziś jest tak. Moja opinia zmieni się z czasem (tak, czas też opuszcza PEDESAC), więc celowo unikam moralizowania, ale oferuję widzowi delikatną prowokację. Powtarzanie jako proces uczenia się jest wprowadzane we wczesnym wieku poprzez bajki, które wykorzystują symbole do przekazywania wartości przodków, definiowania okoliczności i wykorzystywania wydarzeń do opisywania decyzji i konsekwencji. Bajki są osadzone w kodeksach zachowań, które prowadzą do pożądanego rezultatu - triumfu dobra nad złem, podróży bohatera w kierunku duchowej całości. W ciągu ostatnich kilku lat badałem pierwotne znaczenie i obecną interpretację archaicznych baśni, mitów, przysłów i elementów folkloru. Zastanawiam się nad tym, co jest wciąż aktualne. Inspiracja odsunęła mnie od pierwotnego pomysłu wykorzystania jedynie symboliki butów i pojawiła się idea rąk jako aktywnego elementu narracyjnego. Obiekty wzajemnie się uzupełniały, a główną osią pozostawała przemoc. Atrybuty kończyn nie są same w sobie narzędziami przemocy, ale raczej postaciami oznaczającymi pewne zjawiska. Można argumentować, że obiekty stają się bezosobowymi uniwersaliami, których używam do własnych celów.