Roberta to portret pokolenia Z, przedstawiający życie litewskich młodych ludzi urodzonych w połowie lat 90. z przejmującą i czułą intymnością. Roberta potrzebuje niewiele - chce żyć spokojnie, ale nie chce się nudzić. Te dwa przeciwieństwa często prowadzą bohaterkę do zguby. Film chronologicznie śledzi wydarzenia z życia bohaterki. Gdy podążamy za Robertą przez kolejny etap jej życia, widoczne staje się poczucie ekonomicznej i duchowej niestabilności, niepewności i ciągłych zmian, które towarzyszą jej pokoleniu. "Kiedy po raz pierwszy obejrzałam film, wydawało mi się, że znam Robertę - widziałam w niej moich przyjaciół i ludzi, których poznałam. Zmienia pracę, domy, style, fryzury i wciąż nie wie, dokąd zmierza. Jeśli schemat życia w społeczeństwie ci nie odpowiada, ryzykujesz, że zostaniesz gdzieś w tyle. Podążając za Robertą przez kilka lat, reżyserowi udało się nie tylko przemówić do niej i subtelnie przekazać jej uczucia, ale także z wyczuciem uchwycić zagubienie całego pokolenia". (Dovilė Grigaliūnaitė)