Prace fotografa Arūnasa Baltėnasa uchwyciły upływ czasu od ponad trzech dekad. Jego fotografia jest jasna i pozytywna, czasami z nostalgicznym i sentymentalnym pięknem. Jednym z głównych tematów jest czas i zmiany, przewijanie, chwile zatrzymanego miasta. Fotografie Baltėnasa charakteryzują się wszechstronnością motywów - nie tylko architektura, ale także zdjęcia ludzi, portrety, ciągle zmieniające się otoczenie i związana z nim historia.
Uwaga artysty na autentycznie litewski esej domowy była widoczna w tworzeniu serii "Namų tyloje" (W ciszy domu). W swoim nowym cyklu "Historia żmudzkiej rodziny" A. Baltėnas prezentuje fotografie wykonane w ciągu ostatnich 15 lat, w których z wielką starannością i wrażliwością opowiada historię życia jednej rodziny.
"Od 2009 roku fotografuję rodzinę Kimčiai mieszkającą w odległym gospodarstwie w rejonie Możejki. Kiedy zacząłem fotografować, rodzina składała się z męża, żony, dwóch córek, syna i matki męża. Obecnie mąż i żona mieszkają w gospodarstwie, matka zmarła kilka lat temu, najstarsza córka jest mężatką z trójką dzieci i mieszka w pobliżu, a najmłodsza córka wyszła za mąż tej wiosny.
Przez lata fotografowałem codzienne czynności tej rodziny o każdej porze roku, uroczystości (wesela, chrzciny, Wielkanoc), pogrzeby. Mieszkają w XIX-wiecznej stodole, mają dużo żywego inwentarza i drobiu, uprawiają około 50 hektarów ziemi. Ich relacje są szczególnie bliskie i pomimo ciężkiej pracy, chorób i innych trudności, domownicy dobrze się dogadują i ufają sobie nawzajem. " - mówi Arūnas Baltėnas.
A. Baltėnas ukończył Uniwersytet Wileński w 1979 r., a w latach 1984-1994 pracował w grupie Inwentaryzacji Zabytków Sztuki Litwy. W 1980 r. został członkiem Litewskiego Związku Fotografów i co roku organizuje różne wystawy swoich prac. Od 1995 r. A. Baltėnas jest dyrektorem artystycznym wydawnictwa Raimonds Paknis.
Jedną z najbardziej znanych prac artysty jest seria fotografii "Refuges", która upamiętnia warsztaty artystów, którzy je stworzyli. Niemal wszystkie te wnętrza dziś już nie istnieją, ich ślady pozostały jedynie na fotografiach. Autor spędził również wiele czasu fotografując różne litewskie i światowe miasta. Prace te znalazły się w cyklach fotograficznych "Stare Wilno", "Wenecja zawsze", "Petersburg. Bez wyboru", "Tęsknota za miastem". W 2009 r. A. Baltėnas zaczął rejestrować życie rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji społecznej, a później uchwycił także życie osób z wrodzoną niepełnosprawnością umysłową i ich krewnych. W 2015 r. Baltėnas otrzymał rządową nagrodę w dziedzinie kultury i sztuki. Fotografie artysty były wystawiane w wielu galeriach za granicą i w kraju, a jego prace zostały nabyte przez Litewskie Muzeum Narodowe, Narodowe Muzeum Sztuki M.K. Čiurlionisa, Muzeum MO, Francuską Bibliotekę Narodową w Paryżu, a także przez wiele osób prywatnych na Litwie, w Polsce, Francji, Rosji, Szwecji, USA i innych krajach.
Działalność Litewskiego Związku Fotografów jest finansowana przez Litewską Radę Kultury.
