"Niektóre miejsca są jak ludzie: niektóre błyszczą, a niektóre nie" - cytując klasyka. Hotel Les Moires jest jedynym błyszczącym punktem na przestrzeni wielu kilometrów. Z dala od popularnych szlaków turystycznych istnieje tak, jakby nie istniał czas - nie starzeje się, nie starzeje się, po prostu jest. Mówi się, że wysoko w górach czas płynie szybciej, choć różnice nie są zauważalne dla człowieka. Choć samo Les Moires nie doświadcza upływu czasu, losy jego mieszkańców są przyspieszone w porównaniu do tego, co dzieje się bliżej ziemi. Fakt, że to przyspieszenie jest zauważalne, zaprzecza wszystkim prawom fizyki klasycznej. Minuty i sekundy wydają się być bardziej skompresowane w czasie, tak że jest ich więcej w ciągu jednego dnia i jednej nocy, niż można by zmierzyć zwykłym zegarem. W podejrzanym przyspieszeniu czasu pewna właściwość świata fizycznego, którą można nazwać kwantami zdarzeń, również przyspiesza.

Co oznacza termin "kwantowy"? Słowo quantum oznacza po łacinie "ile". W fizyce kwant opisuje najmniejszą część, jaką dowolna wielkość fizyczna może utrzymać lub zmienić w jednostkowym zdarzeniu. Mówiąc prościej, kwant to część, której nie można podzielić. Tortu nie można kroić w nieskończoność. Istnieje najmniejszy możliwy kawałek, który można podać gościowi.

Życie składa się z kwantów zdarzeń. Zdarzenia następują jedno po drugim, układając się w historię. Mnogość wydarzeń, uczuć i relacji jest podzielona na narrację, która dzieli się na przeszłość, teraźniejszość i nieznaną przyszłość. Nazywamy to życiem, biografią, przeznaczeniem. Czas rządzi każdą historią i czyni ją zrozumiałą. Najpierw jest przyczyna, potem skutek, a działanie powoduje odbicie. Ale kiedy czas zaczyna przyspieszać, przestaje być czasem i staje się czymś, czego z natury już nie rozumiemy, mnogością kwantowych zdarzeń, które przestają się uśredniać w rzeczywistość, którą można zrozumieć i pojąć."

Dokładnie to dzieje się w letni wieczór 1938 roku w hotelu Les Moires w szwajcarskich górach, ledwo wiążąc koniec z końcem. Fizyczne właściwości przestrzeni i czasu zostają zakłócone. Dotyczy to również samych gości hotelowych. Coś zaczyna się zmieniać w ich wspomnieniach, postawach, emocjach i pragnieniach. Nikt nie rozumie, co się dzieje.

Wśród gości jest słynny niemiecki fizyk Werner Heisenberg, autor zasady nieoznaczoności. Czy rzeczywistość dużych obiektów, takich jak biurko, hotel i góry, nie zaczyna zachowywać się jak rzeczywistość cząstek elementarnych? Według Heisenberga o cząstkach można mówić tylko w przybliżeniu, opisując raczej ich stany niż je same. Tylko zmieniając sposób myślenia z czym jest obiekt na jaki jest stan obiektu, goście hotelowi mogą zrozumieć, co dzieje się z nimi i wokół nich. Przyjechali do Les Moires, aby zobaczyć świat z perspektywy wysokich gór. Aby poszukać głębszego znaczenia w szerszej perspektywie. A co, jeśli to znaczenie można znaleźć nie w szwajcarskich krajobrazach, ale w pojedynczym kwancie: emocji, wydarzeniu, komunikacji?