"Julieta" przygląda się temu, co rzuca nam życie przez różne pryzmaty, zniekształcając i powiększając obraz. Sztuka opowiada o kobiecie z wieloma doświadczeniami i dziwactwami, ale także o wielu niuansach, które niesie ze sobą starość. To wizualne, niewerbalne, jednoosobowe przedstawienie teatru fizycznego i klauna opowiada o pęknięciu między młodością a starością.

Niezależnie od tego, czy przygotowuje się do randki ze swoją ulubioną piosenkarką w telewizji, przecina obrazy na pół, aby dopasować je dokładnie tam, gdzie chce, wygładza zmarszczki taśmą klejącą, czy ćwiczy na nartach, posmarowana oliwą z oliwek, Julieta bada różne etapy życia i sposoby, w jakie nasz obraz siebie zmienia się i odpowiednio mutuje.

"Niewiele mówi się o starości. Niewiele słów szacunku poświęca się osobom starszym, które osiągnęły ostatni etap życia. Uwielbiałem być obok Juliet i czuć, jak stawia każdy krok, żegnając się z tym ziemskim etapem swojego życia. Patrzyłem, jak w wieku 83 lat, wraz z grupą przyjaciół, "wdowami jazzu", jak sami siebie nazywali, udaje się do salonu piękności, by pić rum z colą i palić cygara, i patrzyłem w jej oczy za okularami w grubych oprawkach, a obserwowanie tego było radością, jak mrugała ustami w rytm melodii, jak wystawiała małą rączkę przez okno, żeby zobaczyć, jaka jest pogoda, a potem zdecydować, jak się ubrać, i słyszałem, jak doskonale gra na pianinie, nie pamiętając już, kim jest.

Juliet jest wolną duchem, radosną, kreatywną, dumną i zalotną duszą, hojną kobietą, która nauczyła mnie wiele o życiu, które chciałbym mieć pewnego dnia. Aby zawrzeć humor i niuanse życia, które było po brzegi wypełnione znaczeniem, ten utwór inspirowany życiem mojej babci Juliet wykracza poza zwykłe opowiadanie historii."

Gabriela Muñoz, reżyserka i wykonawczyni spektaklu Julieta

Stwórczyni, reżyserka i wykonawczyni: Gabriela Muñoz
Kostiumy: Rebekka Dornhege Reyes
Scenografia: Rebekka Dornhege Reyes i Gemma Raurell Colomer
Dźwięk i zdjęcia techniczne: Aurora Rodriguez
Montaż: Jaume Grau
Producent: Heleen De Boever
Zdjęcia: Antonia Fritche
Wspólna produkcja z Ruhrfestspiele, Recklinghausen i Chämaleon, Berlin oraz przy wsparciu MICC (Marché International du Cirque Contemporain) i FONCA.

Komentarze:

   Po rozpoczęciu wydarzenia spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani;

●  Podczas spektaklu nie wolno fotografować ani filmować;

●  Uczestnicy powyżej 12 roku życia są mile widziani na tym wydarzeniu. Osoby z małymi dziećmi proszone są o wybranie miejsc bliżej wyjścia, aby mogły opuścić salę bez przeszkadzania innym widzom. Dziękujemy za zrozumienie.