W 1928 roku młody kompozytor George Gershwin był już sensacją - jego wcześniejsza Błękitna Rapsodia stała się wizytówką amerykańskiej muzyki. Gershwin osiągnął to, co wydawało się niemożliwe dla innych kompozytorów jego pokolenia - organiczne połączenie afroamerykańskich i zachodnioeuropejskich tradycji muzycznych. Pewnego razu, podczas wizyty w Paryżu, kosmopolityczny Gershwin poprosił Maurice'a Ravela, klasyka francuskiego impresjonizmu, aby nauczył go tajników kompozycji. Ale kiedy usłyszał muzykę Gershwina, Ravel odpowiedział: "Po co być drugorzędnym Ravelem, skoro można być pierwszorzędnym Gershwinem?". Kompozytorzy kontynuowali swoją przyjaźń w kolejnych latach. Gershwin zaprosił nawet Ravela do odwiedzenia Stanów Zjednoczonych. Uważa się, że ta przyjaźń zainspirowała kompozytora do napisania poematu symfonicznego "Amerykanin w Paryżu".