Dwaj bracia wybrali różne drogi w konfrontacji z punktem zwrotnym losu i historii - okupacją Litwy: jeden został partyzantem, drugi strażnikiem. Pomiędzy nimi pozostała siostra, która kochała ich obu i była przez nich kochana. To historia powojennej Litwy, opowiedziana przez dziadka choreografa Dariusa Berulisa, która rozgrywa się w czarno-ziemistej, oświetlonej latarniami przestrzeni przypominającej nocny las.

 

Spektakl zaprasza nas do rozpoznania 11 marca w nas samych. Ten rodzinny dramat wydobywa wspólne ludzkie doświadczenia: wewnętrzne sprzeczności, samotność, zdradę, walkę o własne wartości. Co musiałoby się stać, by brat, siostra, przyjaciel stali się śmiertelnymi wrogami? Jak pogodzić się z wyborami bliskich? Jak ich chronić?"

 

Jestem Charlie, powiedział Paris.
Jestem przedszkolem w Mariupolu, powiedział Vytautas Landsbergis. 
Jestem imieniem tego, powiedział mój dziadek.
Kim jestem?