Baxter Dury powraca na Litwę: zapowiedziano występ na dziedzińcu więzienia w Lukiškės

W Wilnie dzieje się wiele wspaniałych rzeczy. Tego lata w stolicy ponownie zaplanowano dobre koncerty plenerowe. Letni kalendarz agencji muzycznej 8 Days A Week zawiera kolejne ogłoszenie koncertowe. Ogłoszono, że Baxter Dury, muzyczny dandys, Książę Łez i słynny brytyjski muzyk, powróci na Litwę 10 lipca. Naprawdę mamy szczęście. Co za postać!

Litewscy melomani już go dobrze znają. Zeszłego lata, wracając z festiwalu muzycznego 8 Festival w Wilnie, Baxter Dury opisał nową przebudowę więzienia Lukiškės jako "przekształcenie przesiąkniętego krwią więzienia, w którym przetrzymywano najgorszych litewskich przestępców, w miejsce, które promieniuje nadzieją". Był pod ogromnym wrażeniem tego festiwalu i obiecał, że wróci. Dzięki nam wszystkim to wyjątkowe miejsce dziedzictwa w stolicy stało się fenomenem kulturowym i najfajniejszą sceną muzyczną w krajach bałtyckich. Nowa wersja więzienia Lukiškės przekształca się każdego dnia w przestrzeń, w której unoszą się wolne i niezależne kreatywne pomysły.

Tym razem spotkanie z autoironicznym dandysem naszych czasów będzie tête-à-tête bez hałasu festiwalu. Tylko Ty i trzymające w napięciu historie Baxtera. Czeka na nas ścieżka dźwiękowa z jego biograficznej książki, przesiąknięta sennym, psychodelicznym hip-hopem z Zachodniego Wybrzeża.

Przedsprzedaż biletów

Przedsprzedaż biletów jest zawsze tańsza. Bilety na występ Baxtera Dury'ego w stolicy trafią do sprzedaży 1 marca, ale jego fani na Litwie mogą kupić bilety w przedsprzedaży już teraz i zaoszczędzić pieniądze. Potrzebny będzie jednak kod od 8 Days A Week. Wystarczy wysłać wiadomość na Facebooku lub pod adresem www.8dw.lt, aby otrzymać specjalny kod. Kody są ważne przez bardzo ograniczony czas. Nie śpij. Przedsprzedaż kończy się 1 marca o 12:00. Publiczna sprzedaż w kasie Tickets LT i online na www.bilietai.lt rusza 1 marca o 12:00.

Klasyka gatunku - najtańsze bilety wystarczą dla najszybszych.
Oszczędzaj, ale oszczędzaj!
Win/win.

Świat muzyki po raz pierwszy usłyszał o Baxterze, a raczej zobaczył go, blisko 50 lat temu. Jego ojciec, Ian Dury, słynny brytyjski muzyk, wykorzystał zdjęcie swoje i syna na okładce swojego albumu New Boots and Panties!!!. Dwadzieścia pięć lat później muzyczny debiut Baxtera, Oscar Brown, był wpływową płytą tygodnia NME.

Z Londynu, współczesny trubadur, który przesiaduje w podrzędnych pubach i imponuje swoją lubieżną akrobatyką językową i cockneyowskim akcentem. Znajomość z Baxterem Dury zaczyna się zwykle od wersu "I'm Not Your Fucking Friend", ale ja chcę go "czytać" jak intrygującą powieść o dziewczynach innych mężczyzn i pić razem szampana o świcie na ławce w wileńskim parku.

Najnowszy album, I Thought I Was Better Than You, zaczyna się od pytania "Hey Mummy? Hej tato? Kim jestem? Kim jestem mamusiu? Kim jestem?" Dzieciak budżetowego nepotyzmu jest zmęczony byciem porównywanym do swojego ojca - jego muzyki, głosu, wyglądu, stylu życia. Płyta jest swoistą ścieżką dźwiękową do biograficznej książki Baxtera Chaise Lounge.

Krytycy nazwali album najlepszym z biografii Baxtera. Reakcje publiczności były zróżnicowane. "Gorillaz spotyka Gary'ego Numana i Serge'a Gainsbourga i wita się z Pet Shop Boys - tak jeden z nich opisuje twórczość Baxtera Dury'ego. "Kiedy LSD się kończy i czujesz się samotny, smutny i romantyczny" - dodaje inny. Brzmi jak mój wujek w kryzysie wieku średniego biorący keyboard midi... i podoba mi się to, przyznaje inny. Cudownie uzależniające! - wykrzykują inni. Jego ojciec byłby dumny, wszyscy się zgadzają.

O Baxterze Dury

Relacja Baxtera Dury z ojcem i jego sławą jest skomplikowana. Dorastanie z mężczyzną, którego największymi hitami były "Sex & Drugs & Rock & Roll" nie było łatwe.

Chłopiec był często powierzany opiece Siarczanego Smaugli, dwuwymiarowego dilera narkotyków, który mieszkał razem z nim. Według Baxtera, przesiąknięty trawką ojciec chciał być w centrum uwagi i dbał tylko o siebie i swoją karierę. Jego matka również nie była godna zaufania, zasypiając za kierownicą podczas jazdy Baxtera i jego siostry, zabijając motocyklistę. W domu panował niepohamowany chaos. Wszyscy w szkole wiedzieli, że Baxter jest synem celebryty. Lokalni twardziele powalali go na ziemię i bili w rytm największego przeboju ojca, "Hit Me With Your Rhythm Stick".

Młodzieniec ciągle opuszczał lekcje i został wydalony z kilku szkół. Chaos ścigał Baxtera jak głodny pies. Wszystko, co dostał od ojca, to zioło, mądrość ulicy, dobre płyty jazzowe i ciężar jego sławy.

Baxter spędził swoją drugą dekadę w różnych miejscach: pracując w budownictwie, w sklepach na Oxford Street, próbując otworzyć klub nocny, mieszkając przez jakiś czas w Barcelonie i Stanach Zjednoczonych, bez planów muzycznych. W 2002 roku, dwa lata po śmierci ojca, wydał swój pierwszy album.

"Dostałem kontrakt płytowy bez większego wysiłku. Będąc synem sławnego człowieka, manipulowałem systemem i dostałem dużo pieniędzy, nie robiąc zbyt wiele" - wspomina z uśmiechem muzyk, który ma wrócić do Wilna.

Len Parrot's Memorial Lift, wydany przez słynną wytwórnię Rough Trade, nie był komercyjnym sukcesem, ale został ciepło przyjęty, podobnie jak inne albumy, które nagrał później.

Baxter ma talent do opowiadania historii. Jego studiom charakterów strasznych, ale wrażliwych mężczyzn towarzyszą wspaniałe rytmy i zaskakująco francuski klimat w jego piosenkach. Pomimo swojej brawury, jego bohaterowie są w większości beznadziejnymi romantykami. Wyobraź sobie Serge'a Gainsbourga zmieszanego z Rayem Winstone'em, z muzyką elektronicznego duetu Air. W przeciwieństwie do wielu muzycznych frajerów, Baxter w końcu zbudował własną karierę i jest z tego dumny.

Najnowszy album artysty I Thought I Was Better Than You jest przesiąknięty swobodnym hip-hopem. "Odzwierciedla muzykę, której wtedy słuchałem. Ja i moi przyjaciele nie byliśmy wielkimi fanami niezależnego rocka. Byliśmy dzieciakami graffiti z kolorowymi sznurowadłami i boomboxami, słuchaliśmy Afrika Bambaataa i zdecydowanie paliliśmy dużo trawki" - mówi Baxter Dury, który jest oczekiwany w Wilnie.

"Bardziej niż kiedykolwiek, ten album jest najbliższy temu, czym jest Baxter, a nie temu, czego ludzie oczekują lub chcą, aby brzmiał. Muzyczny cień Iana Dury'ego, który wisiał nad poprzednimi albumami Baxtera przez ostatnie dwadzieścia lat, w końcu się zmaterializował. Nie ma już tabu, Baxter konfrontuje się i wykorzystuje dziedzictwo swojego ojca.

Przy tworzeniu albumu Baxter próbował wywrócić wszystko do góry nogami, uwalniając się od tradycyjnej rutyny nagrywania. Zamiast tego stworzył wstępne dema na swojej stronie internetowej, używając ledwo działającego sprzętu i przekazał je producentowi Paulowi White'owi. Na liście jego klientów znajdują się takie nazwiska jak Danny Brown, Obonjayer, Charli XCX i inni. Tak prosty proces dał Baxterowi przestrzeń do odkrywania abstrakcyjnych pomysłów muzycznych i eksperymentowania z własnym stylem opowiadania historii.

Z wpływami amerykańskich artystów, takich jak Frank Ocean, Tyler, The Creator i Vegyn, można usłyszeć esencję sennego, psychodelicznego hip-hopu z Zachodniego Wybrzeża, który przebija się przez szczeliny "I Thought I Was Better Than You". Zainspirowało go nie tyle brzmienie tej muzyki, co jej subtelność, kobiecość i płynność gatunkowa. Zainspirował go również sposób, w jaki jest ona nieobciążona restrykcyjnymi strukturami muzycznymi.

Linki

https://www.baxterdury.tv
https://www.facebook.com/baxter.dury
https://www.instagram.com/baxterdury
https://twitter.com/baxterdury

Ten sezon koncertowy po raz kolejny jest niezwykle barwny i niesamowity!

03 02 - Helado Negro
05 31 - "La Femme"
06 01 - "Warhaus"
06 05 - Yungblud
06 10 - "Jungle"
06 16 - "Fontaines D.C."
06 26 - "Sleaford Mods"
07 04 - Asafas Avidanas
07 05 - Two Feet
07 10 - Baxter Dury
07 14 - Oliver Tree
07 20 - Jacobas Collier
08 01 - Devendra Banhartas
08 15 - Jessie Ware

8 Days A Week
[email protected]
www.8.dw.lt