W 1970 roku ukończył Wileński Państwowy Instytut Sztuki (obecnie Wileńska Akademia Sztuk Pięknych). Pionier serigrafii na Litwie. Wcześniejsze prace tworzył techniką akwaforty, suchej igły, od lat 80. prace tworzone są techniką serigrafii. W tym czasie wykrystalizował się styl artysty, jego prace wyglądały niezwykle nowocześnie i awangardowo, ale były nie do przyjęcia dla ówczesnej zideologizowanej nomenklatury, co uniemożliwiało włączanie ich do wystaw. Prace z tego okresu są barwne, emocjonalne, lakoniczne, monumentalne, niekiedy ironiczne, z człowiekiem w centrum uwagi. Twórczość artysty została doceniona na Litwie i za granicą. Tworzył ekslibrisy, plakaty, ilustracje do książek, przykłady małej rzeźby. Od 2000 roku tworzy obrazy akrylowe. W latach 1989-2007 wykładał na Wydziale Grafiki Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych, uzyskując tytuł profesora. Wydawnictwo Artseria opublikowało książkę z reprodukcjami jego prac Mikalojus Povilas Vilutis (2003). Pisze artykuły do czasopism, opublikował książki "Tortas" (2009), "Sriuba" (2014) oraz wspólnie z Antanasem A. Jonynasem - "Paskutinės dienos Itakėje" (2007, wszystkie wydane przez Tyto alba). Laureat Litewskiej Narodowej Nagrody Kultury i Sztuki (2004). Jego prace zostały nabyte przez muzea, takie jak Litewskie Muzeum Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej oraz kolekcjonerów sztuki na Litwie i w wielu innych krajach. Żona - graficzka Nijolė Vilutienė, dzieci: syn - Gediminas (1970), córki - Aldona (1974), Emilija (1977).
