jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy pochodzenia białoruskiego, publicysta polityczny, oficer wywiadu, żołnierz Armii Krajowej.
S. Piaseckij pisał o realiach życia na pograniczu polsko-sowieckim i satyrycznie wyśmiewał „demokrację ludową”.
S. Piaseckij był nieślubnym synem biednego zamożnego polskiego szlachcica Michaiła Piaseckiego i białoruskiego chłopa Klavdiji Kulakovicia. W rodzinie mówiono po rosyjsku. Ukończył rosyjskojęzyczne gimnazjum. Rewolucja Październikowa zmieniła jego życie - S. Piasecki został antykomunistą iw wieku dziewiętnastu lat wstąpił do białoruskiego antyradzieckiego, separatystycznego ruchu „Zielony Dąb”. 1920 wstąpił do dywizji litewsko-białoruskiej w Wojsku Polskim. Brał udział w Bitwie Warszawskiej. W Polsce S. Piasecki ukończył kurs oficerski i został zwerbowany przez wywiad wojskowy. Mówi się jednak, że po odejściu z wojska zajmował się w Wilnie fałszerstwem czeków i produkcją pornografii. Później otrzymał zadanie zorganizowania siatki mieszkańców na granicy, gdyż równie dobrze mówił po polsku, rosyjsku i białorusku. Dlatego S. Piaseckij przeniósł się do miejscowości Rakowo pod Mińskiem, która na mocy traktatu pokojowego w Rydze stała się polskim punktem granicznym i de facto stolicą przemytników. S. Piaseckij przez pięć lat zajmował się przemytem i wywiadem, udając się na teren sowieckiej Białorusi. Ale dostał się do kokainy, co było poważnym problemem. W wyniku kilku afer w Mińsku oficerowie wywiadu postanowili zerwać kontakty z S. Piaseckim. Już w Polsce S. Piasecki zorganizował grupę przestępczą: wraz z byłymi przemytnikami rabował pociągi, aż do aresztowania w 1927 roku. skazany na 15 lat. Po wybuchu II wojny światowej S. Piasecki znalazł się w Wilnie, gdzie został członkiem organizacji antyfaszystowskiej, a później brał udział w tworzeniu Armii Krajowej na Wileńszczyźnie. Zaproponowano mu kierowanie jednostką specjalną odpowiedzialną za wykonywanie kary śmierci. S. Piaseckij zorganizował ucieczkę znanego polskiego pisarza emigracyjnego Józefa Mackievičiasa z wileńskiego gestapo. w 1946 roku S. Piasecki emigruje na Zachód: najpierw do Włoch, potem do Wielkiej Brytanii. Aż do śmierci na raka pisał i żył skromnie. Pochowany w Hastings w Wielkiej Brytanii.
