najbardziej znany jako Pupo ([ˈpuːpo]; po włosku "Little Baby") to włoski piosenkarz, autor tekstów, prezenter telewizyjny, pisarz i aktor głosowy.
Enzo Ghinazzi urodził się w Ponticino, frazione Laterina Pergine Valdarno w toskańskiej prowincji Arezzo. Jego ojciec był listonoszem, a matka gospodynią domową, ale oboje kultywowali zainteresowania śpiewem i aktorstwem. W 1975 roku zadebiutował jako piosenkarz i autor tekstów pod pseudonimem Pupo z utworem "Ti scriverò" ("Napiszę do ciebie").
Pierwszy album Pupo, Come sei bella ("Jesteś taka piękna"), ukazał się w 1976 roku. Jego drugi album, Gelato al cioccolato, był jego pierwszym dużym sukcesem, zawierającym przeboje "Ciao" i "Gelato al cioccolato", napisane z Cristiano Malgioglio; album był pierwszą z 11 złotych płyt artysty. W 1980 roku Pupo po raz pierwszy wziął udział w Festiwalu Muzycznym w Sanremo z piosenką "Su di noi [it]" ("Above us"), która zdobyła złotą płytę: utwór został włączony do jego trzeciego albumu Più di prima ("Więcej niż wcześniej"), który był najlepiej sprzedającą się płytą Pupo i zawierał również "Firenze Santa Maria Novella", list miłosny do miasta Florencji.
W 1981 r. napisał swój pierwszy przebój dla innego artysty: "Sarà perché ti amo", zaśpiewany przez Ricchi e Poveri na festiwalu w Sanremo w tym samym roku.[3] Pupo ponownie wziął udział w festiwalu w 1983 r. z utworem "Cieli azzurri" ("Błękitne niebo"), a w 1984 r. z utworem "Un amore grande" ("Wielka miłość"), napisanym przez Umberto Tozzi i Giancarlo Bigazzi. W 1986 roku wydał album Pupo w ZSRR, który odniósł duży sukces i przyniósł mu sławę w Europie Wschodniej. W następnym roku wygrał międzynarodowy festiwal piosenki dziecięcej Zecchino d'Oro jako autor "Canzone amica" ("Piosenka o przyjacielu"). Pupo intensywnie koncertował na międzynarodowych scenach, a w 1991 roku wydał swój pierwszy i jak dotąd jedyny album na żywo, Canada's Wonderland, nagrany w Toronto. W 1992 roku po raz czwarty wziął udział w Festiwalu Muzycznym w Sanremo, tym razem pod swoim imieniem i nazwiskiem, z uduchowionym utworem "La mia preghiera" ("Moja modlitwa").
Po spędzeniu kilku lat poza światłem reflektorów krajowych (przy jednoczesnym utrzymaniu solidnej międzynarodowej bazy fanów), a następnie poświęceniu się karierze telewizyjnej, Pupo powrócił do muzycznej sławy dzięki kolejnym występom na Festiwalu Muzycznym w Sanremo w 2009 i 2010 roku. W 2007 roku holenderski piosenkarz André Hazes wykonał cover jego piosenki "Forse" ("Maybe") pod tytułem "Blijf bij mi" ("Zostań ze mną"). W 2009 roku wziął udział w konkursie "L'opportunità" ("Szansa"), śpiewając u boku Paolo Belli i Youssou N'Dour, docierając do finału. Rok później zajął drugie miejsce na Festiwalu śpiewając "Italia amore mio [it]" z tenorem Lucą Canonici i Emanuelem Filiberto z Savoy, członkiem byłej włoskiej rodziny królewskiej; w "gościnnym wieczorze" Festiwalu na scenę został zaproszony trener piłkarski Marcello Lippi, zdobywca Pucharu Świata. Piosenka odniosła sukces wśród publiczności, a trio zostało uznane za moralnego zwycięzcę festiwalu.
W 2022 roku, po 2 latach naznaczonych pandemią COVID-19, Pupo wznawia swoją międzynarodową trasę koncertową zatytułowaną "40 ANNI SU DI NOI". Australijskie koncerty w Perth, Sydney i Melbourne; te w europejskich teatrach w Szwajcarii, Belgii, Niemczech i Luksemburgu oraz letnie na włoskich placach są zawsze wyprzedane, wywołując udział i entuzjazm ze strony publiczności, które wykraczają poza wszelkie oczekiwania, zarówno ze strony Pupo, jak i organizatorów. I właśnie dlatego Pupo i jego współpracownicy decydują się na wznowienie LIVE TOUR na całym świecie również w 2023 r.