Charles Ives ✝

Biografia Charlesa Ivesa, napisana przez Voyę Toncitch, omawia jego filozoficzne zasady w muzyce. Filozofia Ivesa była pod wpływem estetyki transcendentalnej Kanta i idei wiedzy apriorycznej, która wykracza poza zmysły i jest wrodzona w rozumieniu. Ives wierzył, że jego własna filozofia opiera się na heurystyce, a konkretnie na hipotezach, które prowadzą do odkrycia faktów muzycznych. Wykorzystywał hipostazy dźwiękowe i tworzył złożone dźwięki, które odzwierciedlały aktywną percepcję akustyki, a nie czysto statyczne doznania. Ives inspirował się złożonością natury i społeczeństwa w swoim kraju, a jego metafizyczne spekulacje były zbieżne z filozofią Schopenhauera. Odrzucał koncepcję sterylności w muzyce i podzielał przekonanie Schopenhauera, że kompozytorzy ujawniają intymną istotę świata poprzez swoją muzykę. Utwór Ivesa "The Unanswered Question", opublikowany w 1941 roku, wykorzystywał różne instrumenty, w tym flety i smyczki, aby przedstawić ciszę druidów i problem istnienia. Utwór rozwija się z rosnącą aktywnością i głośnością, gdy ludzkie reakcje stają się sprzeczne i ostatecznie zanikają. Utwór kończy się spokojną samotnością. Esej Toncitcha został opublikowany w Revue de l'Université d'Ottawa w 1975 roku.