Jean Absil ✝

Absil urodził się w Bonsecours, Hainaut, Belgia. Jego nauczycielem był Alphonse Oeyen, organista w bazylice w Bonsecours. Od 1913 roku studiował grę na organach i harmonię w Konserwatorium w Brukseli, ale po ukończeniu studiów postanowił skoncentrować się na kompozycji.

W 1922 roku Absil zdobył belgijską Prix de Rome, a w 1934 roku Prix Rubens, co pozwoliło mu na wyjazd do Paryża. Tutaj poznał innych współczesnych kompozytorów: Iberta, Milhauda i Honeggera. Absil zyskał międzynarodową sławę wraz z premierą swojego pierwszego koncertu fortepianowego (op. 30), skomponowanego na Konkurs Pianistyczny Królowej Elżbiety w 1938 roku (Ysaye), na który był to utwór obowiązkowy dla wszystkich finalistów. Tylko jeden z nich, Moura Lympany, który zdobył drugą nagrodę (po Emilu Gilelsie), wykonał utwór w całości z pamięci, bezbłędnie.

Od 1930 roku Absil uczył harmonii w Konserwatorium Brukselskim, a sześć lat później został tam profesorem kontrapunktu. Wśród jego uczniów był Paul Danblon. Uczył również w Chapelle Musicale Reine Elisabeth i Etterbeek Music School. W tym okresie był także, wraz z Charlesem Leirensem, pierwszym redaktorem Revue Internationale de Musique (1936-1952). Od 1955 roku był członkiem belgijskiej Akademii Królewskiej. Zmarł w Brukseli w wieku 80 lat.