Był francuskim skrzypkiem i kompozytorem epoki romantyzmu żydowskiego pochodzenia, najbardziej znanym ze swojej opery Jocelyn. Godard skomponował osiem oper, pięć symfonii, dwa koncerty fortepianowe i dwa skrzypcowe, kwartety smyczkowe, sonaty na skrzypce i fortepian, utwory fortepianowe i etiudy oraz ponad sto pieśni. Zmarł w wieku 45 lat w Cannes (Alpes-Maritimes) na gruźlicę i został pochowany w rodzinnym grobowcu w Taverny we francuskim departamencie Val-d'Oise.
Godard urodził się w Paryżu w 1849 roku. Wstąpił do Conservatoire de Paris w 1863 roku, gdzie studiował pod kierunkiem Henri Vieuxtempsa (skrzypce) i Napoléona Henri Rebera (harmonia) i dwukrotnie towarzyszył Vieuxtempsowi w podróży do Niemiec.
W 1876 roku jego Concerto romantique został wykonany na Concerts Populaires, a inne jego duże dzieła były również wykonywane na tych koncertach. W 1878 roku Godard został współzwycięzcą Prix de la Ville de Paris. Jego zwycięska kompozycja, symfonia dramatyczna zatytułowana Le Tasso, pozostaje jednym z jego najbardziej podziwianych dzieł.
Od tego czasu aż do śmierci Godard napisał wiele kompozycji. Wśród nich znalazło się osiem oper, między innymi: Jocelyn ("Berceuse" z której pozostaje najbardziej znaną kompozycją Godarda), wystawiona w Paryżu w 1888 roku; Dante, grana w Opéra-Comique dwa lata później; i La Vivandière, pozostawiona niedokończona i ukończona przez Paula Vidala (1863-1931). Ostatnią z nich można było usłyszeć w Opéra-Comique w 1895 roku i była grana w Anglii przez Carl Rosa Opera Company.
Został profesorem w Conservatoire de Paris w 1887 roku, a w 1889 roku został Kawalerem Legii Honorowej.
Opracowania
Długa lista dzieł Godarda obejmuje pięć symfonii: Symphonie gothique (1883), Symphonie orientale (1884) i Symphonie légendaire (1886); Concerto romantique na skrzypce i orkiestrę (1876), dwa koncerty fortepianowe, trzy kwartety smyczkowe, cztery sonaty na skrzypce i fortepian, sonatę na wiolonczelę i fortepian, dwa tria fortepianowe i różne inne utwory orkiestrowe. Wśród jego utworów fortepianowych można wymienić Mazurka nr 2, Valse nr 2, Au Matin, Postillon, En Courant, En Train i Les Hirondelles. Pieśń Floriana jest również bardzo popularna i została zaaranżowana na wiele instrumentów. Czwarta sonata Godarda na skrzypce i fortepian zawiera scherzo napisane w nietypowym metrum 5
4. Napisał ponad 100 piosenek.
Według Encyclopædia Britannica Eleventh Edition, "kompozycje Godarda są nierówne, choćby dlatego, że jego produktywność była ogromna. Najlepiej czuł się w dziełach o mniejszych rozmiarach. Wśród jego bardziej ambitnych dzieł, Symphonie légendaire może być wyróżniona jako jedna z najbardziej charakterystycznych."
Godard był przeciwny muzyce Richarda Wagnera, a także bardzo krytyczny wobec antysemityzmu Wagnera. Styl muzyczny Godarda był bardziej zbliżony do stylu Feliksa Mendelssohna i Roberta Schumanna.
