Był flamandzkim kompozytorem i muzykiem okresu baroku. Nazywany jest London Loeillet, aby odróżnić go od innego słynnego kompozytora, jego kuzyna Jean-Baptiste Loeillet z Gandawy.
Jean-Baptiste Loeillet urodził się w Gandawie, a następnie w hiszpańskich Niderlandach. Miał młodszego brata, Jacquesa Loeilleta, który również był kompozytorem. Miał kuzyna, również o imieniu Jean-Baptiste Loeillet. Rozróżnienie między Loeilletem z Londynu i Loeilletem z Gandawy miało na celu rozróżnienie kuzynów.
W 1705 roku, po studiach w Gandawie i Paryżu, przeniósł się do Londynu i stał się znany jako John. Jego utwory zostały opublikowane przez Johna Walsha w Londynie pod nazwiskiem John Loeillet. Opublikował sonaty triowe i solowe, a także dwa zbiory lekcji gry na klawesynie.
Loeillet potrafił grać na flecie prostym, flecie, oboju i klawesynie. Odnosił sukcesy jako nauczyciel gry na klawesynie. Grał na instrumentach dętych drewnianych w Queen's Theatre w Haymarket i co tydzień organizował spotkania muzyczne w swoim domu. Jego występy były dobrze przyjmowane w Londynie, a on sam był odpowiedzialny za przedstawienie londyńczykom 12 Concerti Grossi Arcangelo Corellego. Według New Penguin Dictionary of Music pomógł spopularyzować flet poprzeczny (nowy instrument w porównaniu do fletu prostego) w Anglii. Zmarł w Londynie.