Był XX-wiecznym francuskim kompozytorem i oficerem marynarki wojennej. Jego kompozycje muzyczne były inspirowane jego rodzinną Bretanią, podróżami do Afryki, a przede wszystkim podróżami morskimi. Jako dowódca marynarki wojennej służył z wyróżnieniem w kampanii adriatyckiej podczas I wojny światowej.
Cras urodził się i zmarł w Breście. Jego ojciec był oficerem medycznym marynarki wojennej. Został przyjęty do marynarki w wieku siedemnastu lat. Jako podchorąży na okręcie Iphigénie podróżował po obu Amerykach, Indiach Zachodnich i Senegalu. Został awansowany na porucznika w 1908 roku. Jego umiejętności matematyczne doprowadziły do zaproponowania szeregu innowacji w praktykach technicznych, które zostały przyjęte przez marynarkę wojenną, w tym wynalezienie elektrycznego selektora i kątomierza nawigacyjnego znanego jako Règle Cras [fr] (aka linijka Cras, kątomierz Cras, ploter Cras). (Był on jednak trudny w obsłudze dla niektórych, co zainspirowało późniejszy rozwój plotera bretońskiego przez Yvonnicka Guereta.)
Wraz z wybuchem wojny w 1914 roku Cras został mianowany adiutantem admirała Augustina Boué de Lapeyrère. Później pracował w Służbie Obrony Okrętów Podwodnych. W 1916 roku został mianowany dowódcą torpedowca Commandant Bory. Podczas kampanii adriatyckiej zatopił okręt podwodny i został wyróżniony za odwagę w ratowaniu marynarza, który wypadł za burtę.
Po wojnie Cras został głównym sekretarzem szefa sztabu generalnego i awansował na komandora. Służył na kilku innych okrętach, zanim został mianowany szefem służby w Sztabie Generalnym ds. badań naukowych. W 1931 r. został mianowany generałem majorem portu Brest i awansowany na admirała. Zajmował to stanowisko, gdy zmarł po krótkiej chorobie.
Jego córka, Colette Cras, pianistka koncertowa, dla której napisał koncert fortepianowy, wyszła za mąż za polsko-francuskiego kompozytora Alexandre Tansmana.
