Johann Strauss Młodszy był synem kompozytora i imiennika Johanna Straussa Starszego. Jego bracia Josef Strauss i Eduard Strauss również byli kompozytorami, ale nie cieszyli się taką samą popularnością. Strauss Junior napisał swój pierwszy walc w wieku 6 lat, ale jego ojciec nie chciał, aby został muzykiem, ale miał nadzieję, że zrobi karierę jako urzędnik bankowy. W rezultacie Štraus był w stanie poważniej studiować muzykę dopiero od 1842 r. We wrześniu 1844 r. założył orkiestrę złożoną z 24 muzyków. Jego walce były bardzo popularne i stał się poważnym rywalem swojego ojca. Johann Strauss Młodszy nie pogodził się z ojcem aż do jego śmierci w 1849 r. Po śmierci ojca otrzymał stanowisko Hofballmusikdirektor (dyrektora muzycznego balu pałacowego). Z orkiestrą dworską występował w Paryżu, Berlinie, Londynie i Petersburgu, gdzie odniósł ogromny sukces.
Strauss skomponował kilka polki, marsze i operetki, ale najbardziej znany jest ze swoich walców, które udoskonalił i spopularyzował do tego stopnia, że został nawet nazwany "Wielkim Królem Walca". Jego walc "Błękitny Dunaj" stał się szczególnie popularny. Jego walce są nieskończenie radosne i oszałamiające, namiętne i marzycielskie, liryczne i tęskne. Walce Straussa są łatwe do słuchania, bardzo melodyjne, ale także złożone, z różnymi tempami i kontrastującą dynamiką, z kulminacjami, przypływami i odpływami oraz wieloma różnymi częściami i melodiami.
