Sidney Arthur Lumet (25 czerwca 1924 - 9 kwietnia 2011) był amerykańskim reżyserem filmowym. Lumet rozpoczął swoją karierę w teatrze, a następnie zajął się filmem, gdzie zyskał reputację twórcy realistycznych i szorstkich nowojorskich dramatów, które koncentrowały się na klasie robotniczej, walczyły z niesprawiedliwością społeczną i często kwestionowały autorytety. Lumet jest często utożsamiany z częścią nowej hollywoodzkiej fali filmowców, takich jak Martin Scorsese, Robert Altman, Francis Ford Coppola, George Lucas i Woody Allen.
Był pięciokrotnie nominowany do Oscara: cztery razy za najlepszą reżyserię za 12 gniewnych ludzi (1957), Pieskie popołudnie (1975), Sieć (1976) i Werdykt (1982) oraz raz za najlepszy scenariusz adaptowany za Księcia miasta (1981). Inne filmy to Widok z mostu (1962), Długa podróż w noc (1962), Lombard (1964), Fail Safe (1964), Wzgórze (1965), Morderstwo w Orient Expressie (1974), Equus (1977), Czarodziej (1978), Poranek po (1986), Running on Empty (1988) i Zanim diabeł dowie się, że nie żyjesz (2007). W 2004 roku otrzymał Nagrodę Honorową Akademii Filmowej.[2]
Członek inauguracyjnej klasy w nowojorskim Actors Studio,[3] Lumet zaczął grać poza Broadwayem i zadebiutował na Broadwayu w sztuce Dead End z 1935 roku. Później wyreżyserował na Broadwayu sztuki Night of the Auk (1956), Caligula (1960) i Nowhere to Go But Up (1962). Lumet jest również znany ze swojej pracy w telewizji. Otrzymał nominację do nagrody Primetime Emmy za wybitną reżyserię serialu dramatycznego za NBC Sunday Showcase (1961). Reżyserował także dla Goodyear Television Playhouse, Kraft Television Theatre i Playhouse 90.
