Ukończył Litewski Instytut Sztuki w 1964 roku, nauczyciel Antanas Gudaitis. Od 1969 r. uczył w Dziecięcej Szkole Artystycznej w Kownie (od 1996 r. Kowieńska Szkoła Artystyczna im. Antanasa Martinaitisa).
Malował pejzaże ("Kwitnące na wzgórzu wróżek" 1971, "Ptaki i słońce" 1972), kompozycje figuralne ("Koniec roku na Gudkalnis" 1969, "Junkilų ženy ir Varmikė" 1974, "Wieczór mojego dzieciństwa" 1979, "Wszyscy kochamy Pinokia" 1980, "Abrakadabra" 1985), martwe natury ("Martwa natura z ptakiem" 1971-1972, "Martwa natura z rakami" 1973, "Martwa natura 1977"). Twórczość charakteryzuje przejrzysta kompozycja, wyrazista faktura, rytmiczne pociągnięcia pędzla, kontrastowa bogata kolorystyka, z przewagą zieleni, czerwieni, mosiądzu, silna metaforyka, ironia i groteska, rzeczywistość często przeplata się z baśniowością. Bohaterami obrazów są kobiety (piękności, panny młode, matki, muzy), podróżujący, spacerujący aktorzy i muzycy, zamaskowane postacie (pająki, arlekiny, Pinokio), dzieci, ptaki, strachy na wróble.
Od 1965 roku bierze udział w wystawach na Litwie i za granicą. Wystawy indywidualne odbyły się w 1968, 1970, 1977 w Wilnie, 1973 w Lipawie, 1980 w Kownie, pośmiertne w 1987 w Szawlach, 1987, 1995 w Wilnie, 1987, 1989, 1996, 1999 w Kownie. Dzieła znajdują się w Litewskim Muzeum Sztuki. Pisał wiersze ("Paskui medinio konkliuką" ("Then the Wooden Horse", opublikowane w 1994 r.), opowiadania. Pochowany na cmentarzu Romainiai.
