Ukończył Litewski Instytut Sztuki w 1982 roku. Od 1983 wykładowca w Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych, Instytucie Sztuki w Kownie, 1989-1993 dziekan Wydziału Sztuki Przemysłowej. Od 2004 profesor.
Twórczość
W swojej twórczości rozwija zasadę fotorealizmu, czasem maluje na podstawie starych fotografii, stosuje stylistykę malarstwa iluzjonistycznego trompe l'œil, realizmu magicznego. Charakterystyczne są parafrazy dzieł dawnych mistrzów malarstwa (Giorgione, Engro itp.), aluzje do modernistycznych nurtów malarstwa (np. neoimpresjonizmu). Do ważnych obrazów należą Autoportret w muzeum historycznym, 1985, Armia Napoleona przekraczająca Niemen 12 czerwca 1812, 1986, Szczęściarzem jestem ja, czyli rozbita lodówka, 1995, Sen Wenus, 1998, "The Sleeping Guardian", 1999, tryptyk "The Firemen's Fight with a Rainbow", "Banal Plot", oba w 2000 r., "Pamiškė", 2003 r. Od 1982 r. bierze udział w wystawach na Litwie i za granicą (we Włoszech, na Łotwie).
