Litewski malarz ekspresjonista XX wieku.
Urodził się w rodzinie rolników. Zaczął rysować jako dziecko. 1907-1910 - studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu. 1910-1914: doskonalił swoje umiejętności u Lovisy Corinth w Berlinie, studiował kolekcje muzeów francuskich, brytyjskich i włoskich, odwiedził Rosję i Norwegię). W latach 1914-1918 odwiedził Obóz Artystów w Nidzie i uczestniczył w Obozie Artystów w Coursel na Półwyspie Semba. W 1920 r., po uzyskaniu obywatelstwa Republiki Litewskiej, kilkakrotnie odwiedził Litwę, a od 1938 r. sygnował swoje prace litewskim nazwiskiem.
19191919-1938 mieszkał w Berlinie, gdzie zyskał prawdziwe uznanie. Jego prace nabyła Galeria Narodowa w Berlinie, muzea w Hamburgu, Królewcu, Lubece, Szczecinie oraz galerie prywatne. Wystawiał w Austrii, Rumunii, Turcji, Niemczech i innych krajach, wraz ze znanymi wówczas artystami modernistycznymi. W latach 1914-1918 odwiedził Nidę, a w 1920 r. otrzymał litewski paszport.
W 1933 r., kiedy w Niemczech rozpoczęła się narodowosocjalistyczna kampania przeciwko sztuce nowoczesnej, prace Pranasa Domšaicisa, a także innych wybitnych modernistów, zostały zniszczone, wyrzucone z muzeów państwowych, a wystawy zostały zakazane. W 1937 roku jego obrazy zostały wystawione obok prac Emila Nolde, Ernsta Barlacha i innych ekspresjonistów na objazdowej wystawie "Entartete Kunst" (sztuka zdegenerowana).
W 1938 roku artysta wyjechał z Berlina do Austrii. W Austrii poznał litewskich artystów emigrantów, którzy opuścili Litwę w 1944 roku. W 1949 roku wraz z żoną Adelheidą Armhold przeprowadził się do RPA i osiadł w Kapsztadzie. Intensywnie pracował, organizował wystawy i z powodzeniem brał udział w konkursach. W swojej twórczości potrafił łączyć formy europejskiej sztuki nowoczesnej i afrykańskiej sztuki tradycyjnej.
Wczesna twórczość artysty bliska była impresjonizmowi, później w jego pracach pojawiły się cechy ekspresjonizmu. Karierę twórczą rozpoczął od scen wiejskich i zasłynął jako mistrz malarstwa pejzażowego. Tematy religijne są ważne w jego twórczości. Prace są intensywnie kolorowe, ekspresyjne i uogólnione. Kontrasty cieniowania tworzą tajemniczy, mistyczny nastrój, często przy użyciu czarnych konturów. Motyw drogi, niekończącej się wędrówki, stał się symbolem jego twórczości.
Tworzył obrazy o tematyce domowej ("Kartofle się goli", 1910) i religijnej ("Ucieczka do Egiptu", 1918, 1950, 1952, 1958, 1960, "Objawienie" 1955, 1962, 1963, 1964, "Ukrzyżowanie" 1959, 1962, 1963, 1964), obrazy, pejzaże ("Pejzaż wsi litewskiej" 1918, "Łodzie rybackie" 1935, "Pejzaż austriacki" 1938, "Wieś w Karoo" 1958), portrety ("Autoportret" 1930, 1956, "Portret Adelheid Armhold" 1933), martwe natury ("Kwiaty" 1937, 1960), kompozycje figuralne ("Tancerki" 1952, "Trzy kobiety" 1955, "Cztery postacie" 1961)
W latach 1989-2001 Litewsko-Amerykańska Fundacja przekazała 528 prac malarza Litewskiemu Muzeum Sztuki. 26 lipca 2001. 26 lipca 2001 r. w Galerii Obrazów w Kłajpedzie (przemianowanej w 2004 r. na Galerię Pranasa Domšaitisa) otwarto stałą wystawę obrazów P. Domšaitisa. W 2006 r. Fundacja Litewska przekazała kolejne 135 prac artysty. Obecnie Litewskie Muzeum Sztuki posiada 665 prac P. Domšaitisa.
