Malarz, rzeźbiarz i pisarz litewskiego pochodzenia żydowskiego.
Urodził się w 1867 r. 23 grudnia w Varniai, w religijnej rodzinie żydowskiej. Jako dziecko rodzice wysłali go do jesziwy w Wilnie, gdzie po raz pierwszy zetknął się z ruchem syjonistycznym. Szybko jednak porzucił szkołę, zerwał stosunki z rodzicami i postanowił studiować malarstwo i rzeźbę - najpierw w Wilnie (1882-1887), tworząc obrazy, a następnie w Warszawie (1888-1889), gdzie preferował rzeźby, płaskorzeźby i litografie. Jego koncepcja sztuki dla żydowskiej idei narodowej i propagandy została przedstawiona w artykule "Mistrzostwo" w hebrajskim czasopiśmie Hazfira i stanowiła główne założenia jego późniejszej twórczości.
Rok później Boris Šacs postanowił ponownie zmienić środowisko i w 1889 roku przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował studia w Académie Cormon. Tam nawiązał bliski kontakt z wileńskim rzeźbiarzem Markasem Antokolskisem, którego poznał podczas studiów w Wilnie. W 1895 roku życiowe perypetie zaprowadziły młodego artystę do Bułgarii, gdzie na zaproszenie bułgarskiego księcia Ferdynanda I Boris Šacs został rzeźbiarzem dworu władcy i założył Królewską Akademię Sztuk Pięknych. Praca w Bułgarii nie pozostała niezauważona. W 1900 r. został nagrodzony złotym medalem za rzeźbę Popiersie starszej kobiety. W 1903 r. Boris Shatz poznał Teodora Herzla, którego syjonistyczne idee wywarły silny wpływ na artystę. Dwa lata później, podczas Kongresu Syjonistycznego, zaproponował ideę założenia szkoły żydowskiej sztuki i rzemiosła, a częściowo zrealizował ten projekt w 1906 roku, zakładając pierwsze centrum sztuki w Jerozolimie, nazwane później Bezalel. Od tego czasu działalność centrum stała się jedną z najważniejszych aktywności Borisa Šatsa. Organizował wystawy prac swoich uczniów w Europie i USA, zbierał fundusze na utrzymanie centrum. W planach było założenie Muzeum Bezalel, ale w 1929 roku centrum sztuki Bezalel zostało zmuszone do zaprzestania działalności z powodu trudności finansowych. Jednak założyciel i opiekun centrum, B. Shacas, nie poddał się. W 1932 r., mając nadzieję na znalezienie funduszy na wznowienie działalności centrum, udał się do USA, ale była to jego ostatnia podróż - w jej trakcie artysta niespodziewanie zmarł. Jego ciało sprowadzono do Jerozolimy i pochowano na Górze Oliwnej.