Litewska artystka ludowa i malarka.
1971 - ukończyła fotografię w Wileńskim Technikum Technicznym. W latach 1975-1976 pracowała w laboratorium fotograficznym Biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego, a od 1976 r. pracuje jako konserwator w Muzeum Życia Ludowego w Rumszyszkach.
Malowała kompozycje figuratywne ("Noc świętojańska" 1973 r., "Święto chrztu" 1976 r., "Karuzela" 1978 r., "Wieczór w Minijos" 1984r, tryptyk "Kwiat Mlecza" 1999, "Święta Marta", "Margarita" 2005), portrety ("Rodzice" 1972, "Ja, matka, brat i kuzynka" 1975), pejzaże ("Nida" 1976, "Spacer" 1986, "Pejzaż z dębami" 1992), martwe natury. Według krytyków sztuki, którzy analizowali prace Eleny, jej obrazy odzwierciedlają charakterystyczny ludowy światopogląd i głębokie zrozumienie ludzkiej egzystencji. Jej wczesne obrazy wykorzystują uproszczone motywy, podczas gdy późniejsze są zdominowane przez bardziej złożoną strukturę przestrzenną, panoramiczne i wielofiguralne kompozycje oraz tematy chrześcijańskie. Obrazy charakteryzują się wyraźną strukturą kompozycyjną, dekoracyjnym i metaforycznym obrazowaniem, sugestywną kolorystyką, melancholijnym nastrojem oraz prymitywnym stylem malarskim bliskim tradycji sztuki ludowej. Od 1974 roku bierze udział w wystawach. Jest laureatką Nagrody Ministerstwa Kultury im. Paulusa Galaunė, a w 2004 r. została laureatką Republikańskiego Konkursu Malarskiego Adamas Varnas. W 2008 r. Fundacja Związku Twórców Ludowych opublikowała monografię Eleny Kniūkštaitė.
