Martin Provost, urodzony 13 maja 1957 roku w Breście, jest francuskim reżyserem filmowym i scenarzystą.
Urodzony w Breście, marzył o zostaniu filmowcem, ale jego ojciec, oficer marynarki wojennej, odradził mu zdawanie do IDHEC (Institut des hautes études cinématographiques) ze względu na jego żałosny poziom we wszystkich przedmiotach ścisłych, które w tamtym czasie były wymagane na egzaminie wstępnym. Postanowił zostać aktorem, co, jak sądził, oddali go na jakiś czas od jego powołania, ale okaże się bardzo formujące.
W wieku osiemnastu lat wyjechał do Paryża i wstąpił do Cours Simon.
Wkrótce dostał swoją pierwszą rolę, w 1976 roku, w Néa Nelly Kaplan, a następnie, w 1977 roku, jako Philippe de Plessis-Vaudreuil w sadze Roberta Mazoyera Au plaisir de Dieu, zaadaptowanej z bestsellerowej powieści Jeana d'Ormessona; ale, silnie przyciągany przez teatr, napisał swoją pierwszą sztukę, Le Voyage immobile, którą zagrał z Yannem Collette w Studio d'Ivry w 1980 roku, w reżyserii Antoine Campo.
Zauważony przez Philippe'a Adriena, dołączył do Comédie-Française jako stażysta, grając Valère w Le Médecin volant. Jean-Pierre Vincent przyjął go jako pensjonariusza. Zagrał z nim w kilku sztukach, w tym w Makbecie (Cour d'Honneur na festiwalu w Awinionie, rola Rosse), Le Suicidé Nikolaï Erdmana (Odéon, rola głuchoniemego), a także współpracował z Jacquesem Lassalle'em, Alainem Françonem i innymi. Les Poupées, jego druga sztuka, została przeczytana w Chapelle Sainte-Claire w Awinionie przez Denise Gence, a następnie miała premierę na TEP Page d'aide sur l'homonymie [pas clair] w 1992 roku.
