Był żydowsko-francuskim artystą. Wczesny modernista, był związany z École de Paris, a także kilkoma głównymi stylami artystycznymi i tworzył prace w szerokim zakresie formatów artystycznych, w tym malarstwo, rysunki, ilustracje książkowe, witraże, scenografie, ceramikę, gobeliny i druki artystyczne.
Chagall urodził się w 1887 roku w żydowskiej rodzinie w pobliżu Witebska, dziś na Białorusi, ale w tamtym czasie w Strefie Osiedlenia Imperium Rosyjskiego. Przed I wojną światową podróżował między Petersburgiem, Paryżem i Berlinem. W tym okresie stworzył własną mieszankę i styl sztuki nowoczesnej, oparty na jego wyobrażeniach o wschodnioeuropejskim i żydowskim folklorze. Lata wojny spędził na rodzinnej Białorusi, stając się jednym z najwybitniejszych artystów w kraju i członkiem modernistycznej awangardy, zakładając Witebsk Arts College. Później pracował w Moskwie i jej okolicach w trudnych warunkach w czasach rewolucji bolszewickiej w Rosji, po czym ponownie wyjechał do Paryża w 1923 roku. Podczas II wojny światowej uciekł z okupowanej Francji do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał w Nowym Jorku przez siedem lat, zanim powrócił do Francji w 1948 roku.
Krytyk sztuki Robert Hughes określił Chagalla jako "kwintesencję żydowskiego artysty XX wieku". Według historyka sztuki Michaela J. Lewisa, Chagall był uważany za "ostatniego ocalałego z pierwszego pokolenia europejskich modernistów". Przez dziesięciolecia "był również szanowany jako wybitny żydowski artysta na świecie". Wykorzystując medium witrażu, stworzył okna dla katedr w Reims i Metz, a także Fraumünster w Zurychu, okna dla ONZ i Art Institute of Chicago oraz Okna Jerozolimskie w Izraelu. Tworzył również obrazy na dużą skalę, w tym część sufitu paryskiej opery. Doświadczył "złotego wieku" modernizmu w Paryżu, gdzie "zsyntetyzował formy sztuki kubizmu, symbolizmu i fowizmu, a wpływ fowizmu dał początek surrealizmowi". Jednak w tych fazach swojego stylu "pozostał zdecydowanie artystą żydowskim, którego twórczość była jedną długą senną zadumą nad życiem w jego rodzinnej wiosce Witebsk". "Kiedy Matisse umrze", Pablo Picasso zauważył w latach 50-tych, "Chagall będzie jedynym malarzem, który zrozumie, czym naprawdę jest kolor"