W latach 1953-1959 studiował tkaniny w Litewskim Instytucie Sztuki (obecnie Wileńska Akademia Sztuk Pięknych).
Od 1978 r. cierpiał na chorobę psychiczną, a w 1980 r. został przeniesiony do pensjonatu w Strunia.
W 1959 r., podróżując pieszo po Litwie, stworzył ponad 230 rysunków. Malował barwne, eklektyczne stylistycznie obrazy, w tym autoportrety ("Autoportret z fajką", 1973), pejzaże ("Aukštakalnis", ok. 1960) i serię obrazów o tej samej nazwie.W latach 1980-2002 malował głównie flamastrami i akwarelami ("Powrót Makara Chodry do domu", 1998), wnętrza ("Pokój Tamary", 1959) i kompozycje figuratywne ("Aukštakalnis Rafaelis", 1965).W latach 1953-2002 stworzył obiekt artystyczny "Žaliasis sąsiuvinis" ("Zielony notatnik") (w którym wklejał etykiety różnych produktów z okresu sowieckiego, wycinki prasowe, bilety, monety, wieczka puszek po konserwach itp.; książka oparta na faksymile została opublikowana w 2013 roku.
Powstał film dokumentalny "Malarz Algimantas Julijonas Stankevičius" (reż. Juozas Matonis, Vytautas Damaševičius, 2002).
