Szolem Alejchem to pseudonim żydowskiego pisarza Szolema Rabinowicza. "Sholom Aleichem" tłumaczy się z hebrajskiego jako "Pokój z tobą". W ten sposób Żydzi pozdrawiali się nawzajem, życząc sobie pokoju. Tymi słowami pozdrowienia pisarz zdaje się wchodzić do domu każdego zwykłego człowieka.
Przyszły pisarz urodził się 2 marca 1859 r. w mieście Perejasław, w obwodzie połtawskim (Ukraina). Chłopiec otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie religijne, studiując Biblię i Talmud w chederze i w domu do prawie 15 roku życia. W latach 1873-1876 uczył się w rosyjskim gimnazjum w Perejasławiu, które ukończył jako prywatny nauczyciel języka rosyjskiego. W latach 1877-1879, pracując jako korepetytor w domu bogatego żydowskiego kupca, zakochał się w swojej młodej uczennicy Oldze Loyevej. Przez trzy lata rodzice dziewczyny byli zadowoleni z nauczyciela, ale kiedy dowiedzieli się o uczuciach młodego mężczyzny, wyrzucili go. Od tego momentu rozpoczęła się wędrówka młodzieńca w poszukiwaniu pracy. Najpierw udał się do Kijowa, ale gdy nie znalazł pracy, osiadł w Lubnie, gdzie przez dwa i pół roku pracował jako rabin państwowy, czyli urzędnik reprezentujący społeczność żydowską w instytucjach państwowych. W Lubnie zaczął pisać po rosyjsku i hebrajsku. W 1883 r. Szolem Alejchem wrócił do Kijowa i poznał Olgę Łojewą. Młoda para pobrała się i zamieszkała pod Kijowem. W 1880 r. zdecydował się pisać w jidysz. Jego pierwsze opowiadanie "Dwa kamienie" zostało opublikowane w czasopiśmie "Idisher Foxblatt".
Później pod pseudonimem Sholom Aleichem ukazały się powieści "Najlepszy rok", "Nóż" i sztuka "Doktor". Po śmierci teścia w 1885 roku, Sholom Aleichem otrzymuje duży spadek i angażuje się w działalność handlową, ale po pewnym czasie bankrutuje. Kiedy był jeszcze bogaty, udało mu się wydać dwa duże tomy "Biblioteki Ludu Żydowskiego", w której opublikował nie tylko własne prace, ale także prace innych pisarzy (jidysz). Dzięki tej publikacji zwiększył rolę języka i literatury jidysz w kulturze żydowskiej. Bez grosza przy duszy pisarz kontynuował swoją działalność literacką. Pierwowzorem wszystkich jego dzieł są ludzie, których spotykał w ukraińskich miastach i miasteczkach, których praca była walką o chleb powszedni, ale którzy nigdy nie tracili poczucia humoru i wiary w jaśniejszy dzień.
Wydarzenia pierwszej rewolucji rosyjskiej, antyżydowskie ataki, których jest świadkiem w Kijowie, zmuszają całą jego rodzinę do opuszczenia Rosji w 1905 roku i rozpoczyna się tułaczka po całym świecie. Jesienią 1906 roku pisarz przybywa do Nowego Jorku. W każdym mieście w USA jest ciepło witany przez społeczność żydowską. W 1908 roku Szolem Alejchem rozpoczyna tournée po rosyjskich i polskich miastach. Ukochany pisarz jest wszędzie witany z radością, ale podczas podróży zapada na gruźlicę. Po dwóch miesiącach ciężkiej choroby wyjeżdża do włoskiego uzdrowiska. W październiku 1908 roku obchodzona jest rocznica działalności literackiej pisarza. W tym samym roku w Warszawie ukazuje się zbiór wielu tysięcy opowiadań, w którym znalazły się niemal wszystkie utwory Szolema Alejchema opublikowane przed I wojną światową. W 1909 r. wydawnictwo "Modern Problems" opublikowało zbiór dzieł Szolema Alejchema w języku rosyjskim. Książka została ciepło przyjęta przez czytelników. W latach 1908-1914, podczas pobytu we Włoszech, Szwajcarii, Austrii i Niemczech, Szolem Alejchem kontynuował swoją działalność społeczną, śledził wiadomości społeczne, polityczne i literackie, aw 1912 roku napisał powieść zatytułowaną "Krwawy śmiech".
Po wybuchu I wojny światowej pisarz wraz z rodziną przeniósł się z Niemiec do Danii, a pod koniec 1914 roku - do Stanów Zjednoczonych. 28 maja 1916 roku umiera w Nowym Jorku jeszcze przed zakończeniem wojny.
Utwory Szolema Alejchema zostały przetłumaczone na wiele języków, a dla czytelników innych języków każda z jego książek staje się "wizytówką" literatury żydowskiej. Pisarz potrafił sportretować od wewnątrz wielowymiarowe życie Żydów w Rosji na przełomie XIX i XX wieku, ich codzienność i postrzeganie świata mieszkańców miasteczka. Pisarz stworzył postacie, które stały się klasykami: cierpliwego i wyrozumiałego Tewje - lichwiarza, "człowieka powietrza", Menachema Mendla, przygniecionego rzeczywistością, bezdzietnego, szczerego i wrażliwego chłopca Motla oraz wielu innych, tak rozpoznawalnych i lubianych do dziś.