był włoskim filmowcem, który pracował jako reżyser, operator, twórca efektów specjalnych i scenarzysta. Jego niskobudżetowe filmy gatunkowe, znane z charakterystycznego wizualnego polotu i stylowej pomysłowości technicznej, zawierają powtarzające się motywy i obrazy dotyczące konfliktu między iluzją a rzeczywistością, a także destrukcyjnej zdolności ludzkiej natury. Powszechnie uważany za pioniera włoskiego kina gatunkowego i jednego z najbardziej wpływowych twórców horroru, nazywany jest "mistrzem włoskiego horroru" i "mistrzem makabry".
Po zapewnieniu efektów specjalnych i pomocy przy takich produkcjach jak I Vampiri (1957), Hercules (1958) i Caltiki - The Immortal Monster (1959), Bava oficjalnie zadebiutował jako reżyser gotyckim horrorem Black Sunday, wydanym w 1960 roku. Następnie wyreżyserował takie filmy jak Dziewczyna, która wiedziała za dużo, Black Sabbath, Bicz i ciało (wszystkie wydane w 1963 roku), Krew i czarne koronki (1964), Planeta wampirów (1965), Zabij, kochanie, zabij (1966), Danger: Diabolik (1968), Zatoka krwi (1971), Baron Blood (1972), Lisa i diabeł (1974) i Wściekłe psy (1974).
Według Brytyjskiego Instytutu Filmowego "Bava odegrał istotną rolę w tworzeniu nowoczesnego horroru. Jeśli miałby powstać pomnik w stylu Mount Rushmore poświęcony czterem reżyserom, których twórczość zapoczątkowała nową formę dreszczyku emocji na dużym ekranie, byłyby to gigantyczne twarze wyryte w granicie na zboczu góry: Bava, Alfred Hitchcock, Georges Franju i Michael Powell."