W 1923 r. ukończył gimnazjum w Telszach i wstąpił do pracowni malarstwa w Kowieńskiej Szkole Artystycznej. W 1929 r. został usunięty ze szkoły za udział w strajku studentów i zaangażował się w działalność Grupy Niezależnych. Malował pejzaże, portrety, plakaty i brał udział w wystawach. W 1931 r. dołączył do Teatru Dramatycznego w Szawlach. W latach 1934-1935 i 1937 studiował niezależnie w Berlinie i Paryżu.
W 1936 r. został przyjęty do Litewskiego Związku Artystów. W tym czasie stworzył impresjonistyczne pejzaże i zaprojektował balet "Don Kichot" L. Minkusa. Namalował również "Michaiła Kitochowa", który był częścią ulicy Kowieńskiej. W latach 1938-1940, według jego projektu, w kościele św. Mikołaja zainstalowano nowoczesny Wielki Ołtarz i wnętrze prezbiterium, składające się z 3 witraży "Adorujące Anioły" i panelu na płótnie "Apostołowie" (uważany za zaginiony, odkryty w 2023 r.).
1932-1940 pracował w Teatrze Państwowym jako malarz i dekorował dramaty: "Złota gra" (1932), "Prawdziwa droga" (1933), "Wilhelm Tell" F. Schillera (1935), "Edyp w Kolonie" Sofoklesa (1939), opery. "Opowieści Hoffmanna" (1939-1939), "Opowieści J. Offenbacha", "Opowieści J. S. Ophenbacha". Otello Verdiego (1938), The Dead Eyes E.d Albero (1940) i inne. Do 1940 roku zaprojektował scenografię do 27 produkcji. Duży wpływ wywarła na niego sztuka ludowa oraz artyści M. Dobužinskis i M. K. Čiurlionis.
1941-1949 był wykładowcą, dziekanem i kierownikiem wydziału Instytutu Sztuki Użytkowej i Dekoracyjnej w Kownie, a od 1947 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym. W latach 1947-1949 uczył w Średniej Szkole Artystycznej w Kownie. W 1948 r. był głównym artystą Teatru Opery i Baletu w Wilnie, ale został zwolniony ze stanowiska, gdy zapanował socrealizm.
W 1956 r. namalował dwa freski na ul. Namalował dwa malowidła ścienne we wschodniej części kościoła św. Krzyża (Karmelitów) ("Ukrzyżowanie", przykryte drewnianą osłoną w celu ochrony przed zniszczeniem) i w południowej części kościoła ("Matka Boska i św. Jan Ewangelista").
W latach 1953-1959 był wykładowcą w Technikum Sztuki Stosowanej im. W latach 1969-1975 pracował jako wykładowca na Wydziale Sztuki Użytkowej kowieńskiego oddziału Litewskiego Instytutu Sztuki. W 1975 roku stworzył scenografię do opery J. Verdiego "Aida" i "Don Carlo" oraz "La Traviata" (1984).
