Jej prace znajdują się w zbiorach Narodowej Galerii Sztuki i Centrum Sztuki Współczesnej, Ambasady Estonii oraz w prywatnych kolekcjach litewskich i zagranicznych.
Katalog: "Eglė Ridikaitė: Katalog jej prac. Malarstwo 1997-2019", Wydany: 2020, Wydawca: Contour Art Gallery, Artysta: Gytis Skudžinskas, Składający. W latach 1991-1997 studiowała malarstwo w Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1993 roku bierze udział w wystawach, mieszka w Wilnie. W 1996 r. odbyła staż w Paryżu, w 1998 r. w Sztokholmie.
W 2014 r. otrzymała nagrodę dla najlepszego artysty targów na międzynarodowych targach sztuki ArtVilnius.
Głównym tematem obrazów Ridikaitė jest pustka, która kojarzy się z błękitem nieba, puszystymi chmurami, otynkowaną ścianą, zmiętym prześcieradłem lub zniekształconą kartką papieru. Na jasnym tle rysuje abstrakcyjne nieregularne kształty, pojedyncze szkice mebli lub innych przedmiotów olejnym, jakby czarnym lub niebieskim tuszem czy atramentem, albo rozrysowuje cały rozkład mieszkania, zaznaczając i nazywając każdy jego szczegół. Odręczne słowa, zdania i liczby odgrywają ważną rolę w tych obrazach. W niektórych przypadkach zapisy te zawarte są w samym tytule obrazu. W połączeniu z przedstawianymi motywami są one paradoksalne i mają specyficzny tylko dla artystki humor, na przykład wzór nieregularnych okręgów tytułuje ona "Kilka duchów opiekujących się mną". Same napisy i charakter rysunku są podobne do rysunków na ścianach w przestrzeni publicznej. Później Ridikaitė idzie dalej tą drogą i zastępuje malarstwo olejne aerozolami do graffiti.
W 2020 roku Litewski Instytut Kultury i Centrum Sztuki Współczesnej zaprezentowały esej wideo "Żydowskie Wilno w twórczości Eglė Ridikaitė" (reżyseria Mikas Žukauskas, kompozycja Arturas Bumšteinas).