1955-1966 studiował dyrygenturę chóralną w Średniej Szkole Artystycznej im. M. K. Čiurlionisa (nauczyciel A. Jozėnas). W latach 1966-1971 studiował dyrygenturę chóralną w Litewskim Konserwatorium Państwowym (zajęcia ze starszym wykładowcą N. Kazakauskienė i wykładowcą L. Abariusem). Jednocześnie uczęszczał do klasy śpiewu solowego docenta Z. Paulauskasa. Podczas studiów kierował chórami amatorskimi w Wilnie i wykładał w Wileńskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym. 1970-1972 Główny chórmistrz Państwowego Teatru Muzycznego w Kownie. 1973-1975 dyrektor chóru zespołu ludowego "Jovaras" Miejskiego Domu Kultury Pieśni i Tańca w Szawlach. Z zespołem uczestniczył w Festiwalu Pieśni Republikańskiej w 1975 r., występował w Moskwie i Czechosłowacji. 1974-1980 wykładowca i starszy wykładowca w Instytucie Pedagogicznym w Szawlach, dyrektor studenckiego chóru mieszanego. 1978-1980 Chórmistrz Wileńskiego Chóru Męskiego "Varpas" - 1979 koncertował na Kubie. 1980-1986 Nauczyciel dyrygentury chóralnej i śpiewu solowego w Wyższej Szkole Muzycznej w Szawlach, przewodniczący komisji metodycznej śpiewu solowego. 1984-1990 Dyrektor artystyczny i dyrygent męskiego chóru "Tauras" fabryki telewizyjnej w Szawlach. Chór koncertował w Jugosławii w 1988 r., brał udział w Festiwalu Pieśni Republikańskiej w 1985 r. i Litewskim Festiwalu Pieśni Narodowej w 1990 r.
Od jesieni 1990 r. jest starszym asystentem na Wydziale Muzyki Instytutu Pedagogicznego (Uniwersytetu) w Szawlach, od 1992 r. profesorem nadzwyczajnym, a w latach 1992-1994 kierownikiem Wydziału Muzyki.
S. Vaičiulionis zorganizował zespół wokalny muzyki dawnej "Polifonija" w Szawlach w 1974 roku. Początkowo zespół działał pod auspicjami Instytutu Pedagogicznego, a następnie Wyższej Szkoły Muzycznej. W ciągu dziesięciu lat zespół nauczył się około 200 utworów kompozytorów z XVI-XVII wieku, dokonał nagrań dla litewskiego radia i telewizji oraz wydał płytę długogrającą. W 1986 r. Polifonija uzyskała status profesjonalny i stała się Państwowym Kameralnym Chórem Mieszanym Litewskiej Filharmonii Państwowej w Szawlach, z S. Vaičiulionisem jako dyrektorem artystycznym i głównym dyrygentem oraz jego żoną D. Vaičiulionienė jako dyrygentem. Trzon nowego zespołu stanowią byli chórzyści Polifoniji z wykształceniem muzycznym. W ciągu ostatnich 20 lat Polifonija nauczyła się ponad 500 dużych dzieł kantatowo-oratoryjnych kompozytorów ze świata starożytnego, a także klasyków z Europy Zachodniej i kompozytorów litewskich oraz dała około 2000 koncertów. Odwiedził wiele litewskich miast i miasteczek, śpiewał na Łotwie, w Estonii, na Białorusi, Ukrainie, w Rosji, Niemczech, Szwecji, Polsce, Bułgarii, Brazylii, Argentynie i we Włoszech. Chóry z wyżej wymienionych krajów zdobywały nagrody i wyróżnienia na festiwalach i konkursach. Chór występował z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi oraz solistami, a także dokonał nagrań dla Litewskiego Radia i Telewizji, a także dla radia i telewizji na Łotwie, we Włoszech i Brazylii. "Polifonija" nagrała trzy płyty, wydała CD w 1995 roku, każdego roku przygotowuje 4-5 nowych programów i daje do 60 koncertów. Cykliczne koncerty chóru przyciągnęły uwagę publiczności: "Muzyka litewska XVI i XVII wieku", "Muzyka włoska XVI i XVII wieku", "Muzyka religijna XVI i XVII wieku", "Dawna i współczesna muzyka Litwy", "Muzyka kościelna Litwy", "Ożywmy Litwę" i inne. "Polifonija" jako pierwsza spopularyzowała msze i hymny księdza G. Šukiasa oraz wskrzesiła z zapomnienia muzykę wielu dawnych kompozytorów litewskich.
Od 1978 r. "Polifonija" zaczęła organizować festiwale muzyki dawnej w Szawlach, które od 1989 r. stały się międzynarodowymi festiwalami muzyki kościelnej. "Głosy Polifoniji można było usłyszeć na I i II Światowym Festiwalu Pieśni Litewskiej w Kownie i Wilnie w 1994 r. oraz na Festiwalu Chórów Bałtyckich i Nordyckich w Rydze (Łotwa) w 1995 r.
S. Vaičiulionis - dyrygent Miejskich Festiwali Pieśni w Szawlach, członek rady artystycznej miejskiego wydziału kultury, przewodniczący komitetu międzynarodowych festiwali muzyki kościelnej i dyrektor artystyczny festiwali, członek Rady Rejonu Szawelskiego Litewskiej Fundacji Kultury, konsultant republikańskich festiwali pieśni, dyrygent I Światowego Festiwalu Pieśni Litewskiej w Kownie w 1994 r., Bałtycko-Nordyckiego Festiwalu Chóralnego w Rydze w 1995 r. i II Światowego Festiwalu Pieśni Litewskiej w Wilnie w 1998 roku. W 1980 roku został odznaczony Znakiem Kultury, a w 1995 roku otrzymał honorowy tytuł Zasłużonego Artysty.