Ksiądz litewski, jeden z przywódców powstania 1863 r. Urodził się w rodzinie szlachty nizinnej. W latach 1846-1849 przebywał w Kijowie, gdzie studiował na Uniwersytecie św. Studiował na Uniwersytecie Świętego Włodzimierza. Pod wpływem rewolucji 1848 r. w Europie zaczął zastanawiać się, jak wyzwolić Litwę spod rosyjskiego jarzma i jak ulżyć ciężkiej pracy chłopów. Widząc, że litewscy chłopi byli niezwykle pobożni i ufali księżom, postanowił zostać księdzem. Po ukończeniu Uniwersytetu Kijowskiego wstąpił w 1850 r. do seminarium duchownego w Warni. Po ukończeniu seminarium służył jako wikariusz w Krekenavie w latach 1853-1855 i w Paberžė w latach 1856-1862. W 1862 r. spotkał się w Wilnie z przyszłymi przywódcami powstania, Z. Sierakauskasem i K. Kalinauskasem.
Wiosną 1863 r. na Litwie rozpoczęło się powstanie przeciwko uciskowi carskiej Rosji (według dworu carskiego jako pierwszy podniósł sztandar powstania na Litwie). Mackevičius jako pierwszy wyraził ideę niepodległej Litwy. 20 marca. Odczytał manifest powstańców w kościele w Paberžė 20 maja, wzywając ludność do buntu w celu przywrócenia państwowości narodowej, uznania praw obywatelskich ludu i zapewnienia wolnej ziemi. Następnie pospieszył na plebanię, gdzie zrzucił sutannę, założył krótkie futro, zacisnął pas i schował pistolet.
A. Mackewicz zebrał oddział około 250 uzbrojonych ludzi i objął nad nim dowództwo. Blisko 145 tys. carskich żołnierzy, uzbrojonych w strzelby myśliwskie i kosy, stłumiło 8-15 tys. buntowników. Ostatnia bitwa oddziału Mackiewicza miała miejsce 26 listopada 1863 r. pod Wilkowyjami, we wsi Lebiedzieje. 17 grudnia ksiądz został aresztowany i przewieziony do więzienia w Kownie (obecnie Dom Maironisa). Po odmowie zdradzenia przywódców buntu, dekret Michaiła Murawjowa skazał przywódcę buntu na śmierć przez powieszenie. Wyrok wykonano w Kownie przy ulicy Ožeškienės. 28 grudnia 1863 r. na cmentarzu kościoła w Paberžės wzniesiono kapliczkę. W Muzeum Powstania 1863 r. w Paberžės znajduje się wystawa pamiątkowa poświęcona dzieciństwu księdza, latom edukacji i pracy oraz walkom jego grupy powstańczej. Wśród eksponatów znajdują się rzeczy osobiste, meble, dokumenty, list przedśmiertny, rękopis itp.
19 września 1998 r. W Ringove (dzielnica Kowna) odsłonięto kamień pamiątkowy i filar kaplicy (dzieło artysty ludowego Ipolitasa Užkurnysa).
23 września 1998 r.
Kamień pamiątkowy w Krekenavie.
Kamień z tablicą pamiątkową informującą o miejscu śmierci A. Mackevičiusa przy kościele ewangelicko-reformowanym w Kownie.
Kamień z tablicą pamiątkową informującą o miejscu śmierci A. Mackevičiusa.