Dorastała w Kownie, a po ukończeniu studiów graficznych w Wilnie wkrótce dołączyła do działalności wystawienniczej Nowej Szkoły Komunikacji, zaczęła tworzyć wspólne projekty artystyczne z Ozarinskasem i pomagała mu w przygotowywaniu propozycji na konkursy architektoniczne. Rzadko brała udział w indywidualnych wystawach sztuki współczesnej. Jednak jej zainteresowania artystyczne i umiejętności techniczne, jak wkrótce zobaczymy, były bardzo silne w ich wspólnej pracy. Ponadto, gdy Ozarinskas i Čeponyte byli jeszcze studentami, urodziła się ich córka, a życie rodzinne, które nieco spowolniło studia i karierę kobiety, oferowało szereg tematów do jej pracy. Čeponyytė pracowała również jako grafik - była projektantką popularnego tygodnika kulturalnego "Ziemeļ Atėnai" (1991-1993) i CAC (1993-1998). Kiedy Ozarinskas dołączył do CAC, Čeponytė przeniosła się na kilka lat do agencji reklamowej z powodów finansowych, a ostatecznie została niezależnym grafikiem. Około 2002 r., po zakończeniu wspólnej fazy twórczej i rozpadzie rodziny, Čeponytė kontynuowała swoją praktykę projektową.