był polskim poetą, dramaturgiem i pisarzem działającym w okresie polskiego romantyzmu pod zaborami. Jego twórczość, w tym sztuki pisane ośmiozgłoskowcem (Zemsta) oraz prozą (Damy i Huzary), a także bajki, należą do kanonu literatury polskiej. Fredro był ostro krytykowany przez niektórych współczesnych za lekki humor, a nawet rzekomą niemoralność (Seweryn Goszczyński, 1835), co doprowadziło do wieloletniego milczenia literackiego. Wiele z kilkudziesięciu sztuk Fredry zostało opublikowanych i spopularyzowanych dopiero po jego śmierci. Jego najbardziej znane utwory zostały przetłumaczone na język angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, czeski, rumuński, węgierski i słowacki.
Hrabia Aleksander Fredro herbu Bończa urodził się we wsi Surochów koło Jarosławia, należącej wówczas do Austrii. Był synem właściciela ziemskiego i kształcił się w domu. Wstąpił do polskiej armii w wieku 16 lat i brał udział w wojnach napoleońskich, w tym w kampanii moskiewskiej. Jego pamiętnik Topsy Turvy Talk, który nawiązuje do stylu Tristrama Shandy Laurence'a Sterne'a, opowiada o jego doświadczeniach wojskowych podczas ostatniej kampanii Bonapartego. Podczas pobytu we Francji w 1814 roku aktywnie interesował się francuskim dramatem. Po opuszczeniu armii osiadł w swojej posiadłości i rozpoczął działalność pisarską.
Fredro zadebiutował literacko w 1817 roku, ale nie interesowały go problemy romantyzmu. Jego pierwszym dziełem był "Mąż i żona". Pisał komedie społeczne o stylu życia polskiej szlachty i jest znany z umiejętności charakteryzacji i fabuły, a także elastyczności języka. W jego twórczości nie brakuje humoru typowego dla teatru ludowego okresu romantyzmu, a także wartkiej farsy o różnym stopniu wyrafinowania.
Dwie bajki Fredry, Małpa w kąpieli oraz Paweł i Gaweł, należą do najpopularniejszych bajek dla dzieci w kraju. Najbardziej znana komedia Fredry, "Zemsta", została w 2002 roku zekranizowana przez wybitnego reżysera Andrzeja Wajdę.
Pomnik Aleksandra Fredry, przeniesiony ze Lwowa (Ukraina) do Wrocławia (Polska) po II wojnie światowej
Tablica pamiątkowa Aleksandra Fredry (1793-1876) w kościele rzymskokatolickim Wniebowzięcia NMP w Rudkach
Fredro był dziadkiem ze strony matki zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Katolickiego, metropolity Andrzeja Szeptyckiego. Został upamiętniony na polskim znaczku pocztowym wydanym w 1978 r. Zmarł 15 lipca 1876 r. we Lwowie i został pochowany w grobie rodzinnym w kościele katolickim Wniebowzięcia NMP w Rudkach.