Ang Lee OBS (chiński: 李安; pinyin: Lǐ Ān; ur. 23 października 1954 r.) jest tajwańskim filmowcem. Urodzony w Pingtung County na południu Tajwanu, Lee kształcił się na Tajwanie, a później w Stanach Zjednoczonych. Twórczość Lee znana jest z emocjonalnego ładunku i eksploracji tłumionych, ukrytych emocji. W trakcie swojej kariery zdobył międzynarodowe uznanie krytyków i publiczności oraz liczne wyróżnienia, w tym dwa Oscary, cztery nagrody BAFTA i trzy Złote Globy. W 2003 roku Lee znalazł się na 27. miejscu listy 40 najlepszych reżyserów The Guardian.
Lee zyskał rozgłos reżyserując filmy takie jak Pushing Hands (1991), The Wedding Banquet (1993) i Eat Drink Man Woman (1994), które badały relacje i konflikty między tradycją a nowoczesnością, Wschodem a Zachodem; te trzy filmy są nieformalnie znane jako trylogia "Ojciec wie najlepiej"[7].[Filmy te odniosły sukces krytyczny zarówno na rodzimym Tajwanie, jak i na arenie międzynarodowej.
Przełomem w Hollywood był uznany dramat kostiumowy Sense and Sensibility (1995), który był także jego pierwszym całkowicie anglojęzycznym filmem. Następnie dwukrotnie otrzymał Oscara dla najlepszego reżysera za dramat romantyczny Brokeback Mountain (2005) oraz dramat survivalowy Życie Pi (2012). Wyreżyserował filmy z szerokiego zakresu gatunków, w tym dramat Burza lodowa (1997); dramat sztuk walki Przyczajony tygrys, ukryty smok (2000); superbohaterski przebój kinowy Hulk (2003) i erotyczny dramat szpiegowski Żądza, uwaga (2007).
