Cherish Menzo (1988, Holandia) jest choreografką i tancerką. Mieszka w Brukseli i Amsterdamie. W 2013 roku ukończyła Hogeschool voor de Kunsten w Amsterdamie, w ramach szkolenia Urban Contemporary (JMD).
Cherish występowała w pracach Lisbeth Gruwez (THE SEA WITHIN), Jana Martensa (THE DOG DAYS ARE OVER, ANY ATTEMPT WILL END IN CRUSHED BODIES AND SHATTERED BONES), Nicole Beutler (6: THE SQUARE), między innymi Akram Khan, Ula Sickle, Olivier Dubois i Eszter Sala. Jej potężny język ruchu znajduje również odzwierciedlenie w jej własnych pracach, które odbywają międzynarodowe tournée.
W 2016 roku stworzyła z Nicole Geertruidą EFES, wyczerpujący duet, w którym doskonałość i zawodność rodzą intrygujące pytania o to, jak kochamy postrzegać ludzi. Sorry, But I Feel Slightly Disidentified... (2018), solo stworzone przez Benjamina Kahna dla Cherish, było próbą stworzenia kartografii tego, jak doświadczamy i spotykamy się z innymi. Zalążki tej produkcji powstały w ramach Fraslabu, po czym rozpoczął się artystyczny dialog między Cherish i Frascati Productions.
Cherish LIVE (2018), skrzyżowanie performansu tanecznego i koncertu pop/rock we współpracy z muzykiem M?fik Can?ft?o?lu.
W 2019 roku Cherish pracowała we Frascati Productions nad JEZEBEL, spektaklem tanecznym inspirowanym fenomenem Video Vixen z hip-hopowych klipów z lat 90. Jezebel, współczesny miód hip-hopu, odmawia bycia definiowaną przez innych i otrząsa się ze swojego wizerunku poprzez dekonstrukcję i redefinicję. JEZEBEL był nominowany do nagrody Holenderskiego Festiwalu Tańca, Amsterdam Fringe and International Bursary Award, BNG Bank Theater Award i został wybrany zarówno na Het Theaterfestival in Vlaanderen, jak i na jego holenderski odpowiednik. Od czasu premiery Cherish współpracowała zarówno z Frascati Productions, jak i GRIP.
W maju 2022 r., podczas Kunstenfestivaldesarts w Brukseli, premierę miał jej najnowszy spektakl DARK MATTER, duet, w którym ona i Camilo Meja Cortés, z pomocą zniekształconego chóru rapowego, szukają sposobów na zanurzenie swoich ciał i codziennej rzeczywistości, w której się poruszają, w oderwaniu od wymuszonej percepcji. W kontekście DARK MATTER, Cherish prowadzi również warsztaty z techniki chopped & screwed, procesu wywodzącego się z muzyki hip hop, który Cherish stosuje do poruszającego się i występującego ciała w spektaklu. DARK MATTER został wybrany zarówno na Belgijski Festiwal Teatralny, jak i jego holenderski odpowiednik. Cherish zdobyła za DARK MATTER nagrodę BNG Bank Theater Prize (2023) oraz nagrodę VSCD za najlepszą reżyserię (2023).
Cherish pracuje obecnie nad FRANK (premiera maj 2025). Po JEZEBEL i DARK MATTER deformacja w FRANK ponownie będzie jednym z głównych składników generujących materiał. Ponadto Cherish chce zbadać efekt rozpadu i odkryć, w jaki sposób proces czegoś, co stopniowo się rozpada i staje się mniej lub gorsze, może być kolejnym sposobem na przekręcenie formy lub informacji.
W swojej pracy Cherish przygląda się głównie temu, jak ciało może przekształcić się na scenie i fizycznie reprezentować różne idee. Często używa obrazów, które na pierwszy rzut oka wydają się być rozpoznawalne, ale poprzez podkreślenie złożoności i sprzeczności tego, co się przedstawia, powstają nowe formy, które niosą ze sobą również nowe konotacje. Jej gra charakteryzuje się ciągłą płynnością, której podlegają - dosłowne i przenośne - obrazy. W ten sposób poszukuje się nowych form ruchu i bycia w górze, umieszczając piękno i groteskę na tej samej wysokości. Wynikający z tego efekt wyobcowania świadomie stara się odciągnąć zarówno widza, jak i jego samego od tego, co znane. Z dala od znanego, które czasami zbyt łatwo utożsamiamy z "(jedyną) prawdą".
